Το «σβήσιμο» του χρέους των σχεδόν 700 εκατ. ευρώ της πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, το εξευτελιστικό τίμημα των 45 εκατ. ευρώ με το οποίο χαρίστηκε η εταιρία στους Ιταλούς (λιγότερα από την κρατική επιχορήγηση για τα άγονα δρομολόγια που θα παίρνει η Ferrovie dello Strato για 15 χρόνια), το γεγονός ότι ο ΟΣΕ δεν λαμβάνει τίποτε στα ταμεία του από την εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας του και άλλες αιτίες της σημερινής κατάστασης του ελληνικού σιδηροδρόμου, που έχουν την αφετηρία τους στην πενταετία 2015-2019, είναι οι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να αποκαλυφθούν τα αίτια και οι ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και προσπαθεί να κατευθύνει και να ελέγξει την έρευνα.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε στους Ιταλούς έναντι τιμήματος μόλις 45 εκατομμυρίων, το οποίο αντιστοιχεί στα έσοδα της εταιρίας από τις επιδοτήσεις για τις άγονες γραμμές (υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας) σε έναν μόλις χρόνο και καθαρή από υποχρεώσεις, ενώ
Ευκλείδης Τσακαλώτος και Χρήστος Σπίρτζης χάρισαν στη Hellenic Train χρέη ύψους σχεδόν 700 εκατομμυρίων ευρώ! (692.161.809,27 ευρώ σύμφωνα με το ΦΕΚ της 12ης Σεπτεμβρίου 2017), προκειμένου να ξεπουλήσουν την εταιρία.
Λίγα χρόνια πριν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, χαρακτήριζε ξεπούλημα την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με 300 εκατομμύρια ευρώ ακυρώνοντας την πώληση, για να πληρώσει το 2017 ο Ελληνας φορολογούμενος 650 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται η δεκαετής συμφωνία για τις άγονες σιδηροδρομικές γραμμές που έχει υπογράψει η εταιρία με το Ελληνικό Δημόσιο, η οποία της παρέχει πρόσθετα έσοδα ύψους 750 εκατομμυρίων για τα επόμενα δέκα συν πέντε χρόνια μαζί με τη δυνατότητα παράτασης, χωρίς καμία δέσμευση για επενδύσεις!
Η συγκάλυψη αυτής της πραγματικότητας είναι ο νο1 στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, που την ίδια ώρα επιχειρεί να πείσει τους Ελληνες πολίτες -εκμεταλλευόμενος τη δίκαιη θλίψη και οργή για το χαμό τόσων ανθρώπων- ότι για την τραγωδία των Τεμπών οι ευθύνες δεν είναι διαχρονικές, αλλά αποκλειστικά της παρούσας κυβέρνησης.
Το έχουν πει ως τώρα ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Γιάννης Ραγκούσης, η Ράνια Σβίγκου, η Εύη Αχτσιόγλου, αλλά όχι ο Αλέξης Τσίπρας.
Από την ημέρα του τραγικού δυστυχήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί αυτό το διπλό παιχνίδι, με τον Αλέξη Τσίπρα να υποδύεται τον θεσμικό αρχηγό, που δήθεν τηρεί χαμηλούς τόνους, και τα στελέχη, με συνειδητά ψέματα και υπερβολές, να προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα.
Στόχος τους δεν είναι μόνο να καρπωθούν το σημερινό βαρύ κλίμα εν όψει των εκλογών, αλλά και να μην προχωρήσει η έρευνα πριν το 2019. Γι’ αυτό «κρύβεται» ο Χρήστος Σπίρτζης, γι’ αυτό και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κινήσεις που θα νομιμοποιούσαν την έρευνα για το παρόν αλλά και για το παρελθόν, όπως για παράδειγμα το αίτημα για σύσταση Εξεταστικής ή Προανακριτικής Επιτροπής.
Στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι να βρει τον τρόπο να προκαλέσει το χάος που δεν κατάφερε να προκαλέσει με τις προηγούμενες κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί η παρούσα κυβέρνηση. Διότι ελπίζει ότι μέσα από το χάος, το μίσος, το φανατισμό θα κινητοποιήσει την αντισυστημική ψήφο κατά του πρωθυπουργού. Και ο ίδιος θα κερδίσει, αν όχι απευθείας -δηλαδή στην πρώτη Κυριακή των εκλογών-, σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή τη δεύτερη Κυριακή, όπου θα κυριαρχήσει το δίλημμα Μητσοτάκης – Τσίπρας και ένα μεγάλος μέρος της αντισυστημικής ψήφου θα κατευθυνθεί σε εκείνον. Αυτός είναι και ο πιο βασικός λόγος για τον οποίο ο κ. Τσίπρας και οι επιτελείς του δεν θέλουν να βγουν στη φόρα τα «συστημικά εγκλήματα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και μετέπειτα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως το χάρισμα των 700 εκατ. ευρώ στους Ιταλούς ή το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με 45 εκατ. ευρώ ή άλλα που ακολουθούν.
