Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την αποτελεσματικότητα των τουρκικών drones στα πεδία των μαχών του Αρτσάχ, της Λιβύης και της Συρίας.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις γνωρίζουν πως έχουν μπροστά τους μία περίοδο έξι με επτά μήνες για να καλύψουν την όποια αδυναμία τους στην αντιμετώπιση των τουρκικών drones, τα οποία θα στείλει η Τουρκία σε περίπτωση επιδείνωσης της κρίσης με την Ελλάδα.
Τα σχέδια των Ελλήνων, αρχικά, αφορούν σε ισραηλινά συστήματα αντιμετώπισης drones (σ.σ. θα μπορούν να αντιμετωπιστούν και μικρά σε μέγεθος drone) και στον οπλισμό 20 μικρών αεροσκαφών Τ-6Α Texan II.
Το T-6A Texan II είναι ιδανικό ως πλατφόρμα για την κατάρριψη των τουρκικών UAV αφού δεν θα χρειάζεται η Ελλάδα να απογειώνει F-16 όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Ακόμα καλύτερα τώρα που και η ΕΑΒ περνά σε Ελληνοϊσραηλινό όμιλο να αρχίσει η παραγώγή ελληνικού turboprop αεροσκάφους Εγγύς Υποστήριξης (υπάρχει σχέδιο παρόμοιο με το P-51) ιδανικού και εναντίον drones.
Όμως στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις γνωρίζουν πως το πιο αποτελεσματικό μέτρο για την αντιμετώπιση των τουρκικών drone είναι οι κυκλικές περιπολίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το άμεσο σχέδιο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για την καταστροφή των τουρκικών drone.
Να θυμίσουμε πως σύμφωνα με τους Ρώσους τα Bayraktar είναι πολύ μεγάλα (6,5 μέτρα επί 12), κινούνται αργά (έως 180 χλμ την ώρα) και δεν είναι σε θέση να αποφύγουν πυραύλους. Επιπλέον, πετάνε στα έως και 7 χλμ. ύψος, δηλαδή εντός της εμβέλειας ακόμα και χειροκίνητων MANPADS.
Έτσι τα ελληνικά μαχητικά (σ.σ. χωρίς να χρειάζεται να είναι τα πρώτης γραμμής μαχητικά) θα μπορούν εύκολα να καταρρίπτουν όποιο drone ξεμυτά από την Τουρκία.
