Με ρωτάνε: Μα γιατί θα πας στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, αφού όλα έχουν τελειώσει:
Είμαι Έλληνας και δεν το βάζω κάτω. Τίποτα δεν έχει τελειώσει!
Από τότε που συνειδητοποίησα με πόνο ψυχής και συνάμα με οργή, ότι βρέθηκε η πλειοψηφία των προθύμων εθνοπροδοτών για να περάσει από τη Βουλή των Ελλήνων…η επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών, παρά την αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, έρχονται στο μυαλό τα ίδια συναισθήματα που πιστεύω ότι βάραιναν, όσους είναι και νιώθουν Έλληνες, όπως το Μάιο του 1453, όταν έπεφτε η Πόλη μας , τον Αύγουστο του 1922 όταν χάναμε τη Μικρά Ασία μας , τον Απρίλη του 1941 όταν οι Γερμανοί κατακτούσαν την Πατρίδα μας ,το καλοκαίρι του 1974 όταν μάθαιναν για την εισβολή των παλιότουρκων στην Κύπρο μας.
Μια θλίψη αδιόρατη ότι κάτι κακό συμβαίνει στην Πατρίδα μου.
Εμείς, ρωτάω εμείς θα είμαστε απλοί παρατηρητές… στον νέο εθνικό χαμό ;
Μια χούφτα ανίερων και ανήθικων ανθρώπων, κάποιοι ορμώμενοι από ιδεοληψίες κάποιοι άλλοι πάλι, δέσμιοι της εξουσίας παραδίδουν τα ιερά και τα όσια της Μακεδονίας σε επιβουλείς…
Δεν μπορούν όλα αυτά να γίνονται ενάντια στην θέληση του λαού.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!
Η Μακεδονία ήταν και παραμένει στην καρδιά μου από παιδί.
Έχω διαβάσει για τον Μέγα Αλέξανδρο, όσο για κανέναν άλλο.
Μεγάλωσα με τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα.
Στο Δημοτικό το αγαπημένο μου τραγούδι ήταν για τον Παύλο Μελά.
Ο παππούς μου ο Ηπειρώτης μόλις είχε βγει από την Σχολή Ευελπίδων πήγε πολέμησε και απέκτησε το πρώτο του τραύμα στη Μάχη του Λαχανά τον Ιούνιο του 1913, για να απελευθερωθεί η Μακεδονία από Τούρκους και Βουλγάρους.
Ως φοιτητής ήμουν στο πρώτο μεγάλο συλλαλητήριο για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ το 1992.
Στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών τραγουδούσαμε μαζί με άλλα παιδιά το «Μακεδονία Ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα»
Ανέβηκα στα βουνά της.
Ταξίδεψα στα ποτάμια της.
Έτρεξα στις πεδιάδες της.
Κολύμπησα στις θάλασσές της,
Επισκέφθηκα τα θέατρά της.
Ξεναγήθηκα στα σπήλαιά της.
Χόρεψα τους χορούς της.
Τραγούδησα τα τραγούδια της.
Έτσι αισθάνθηκα το δέος της Ελλάδας, της ιερής Πατρίδας
Δεν υπάρχει Ελλάδα χωρίς τη Μακεδονία.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!
Με την συμφωνία των Πρεσπών, ανοίγει η Κερκόπορτα.
Τώρα αρχίζουν τα προβλήματα.
Και δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει.
Η Μακεδονία από θεμέλιο λίθο του ελληνικού πολιτισμού μετατρέπεται πλέον σε… Βόρεια Περιοχή της Ελλάδος, που θα της αλλάξουν όνομα.
Όλα τ’ άλλα δεν θα είναι πλέον αυτονόητα!
Θα γίνουν διεκδικήσιμα.
Ήδη κυκλοφορούν οι πρώτοι χάρτες της… σύγχρονης Μακεδονίας!
Σύντομα θ’ αρχίσουν τα όργανα και για ζητήματα που τα νομίζαμε αδιανόητα…
Όταν αναγνωρίζεις εθνικότητα και γλώσσα, δημιουργείς έθνος-κράτος!
Χαϊδεύεις τον αλυτρωτισμό.
Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Χάνεις, όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι…
Δεν θα συνεργήσουμε στην παράδοση της Μακεδονίας
Ο Τσίπρας μας αποκάλεσε «ετερόκλητο όχλο»
Κανναβομανείς σύμβουλοι του Τσίπρα μας συκοφαντούν ως… ακροδεξιά… εθνίκια!
Κατά βάθος φοβούνται την οργή μας!
Ξέρουν ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε!
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!
Γιατί η συμφωνία των Πρεσπών συνιστά ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΗΤΤΑ.
Γιατί όταν ενδίδεις στον ασθενέστερο γείτονα, οι άλλοι γείτονες αποθρασύνονται.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να παραδώσουμε το όνομα της Μακεδονίας..
Το οφείλουμε σ΄ αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για να παραμείνει στον εθνικό κορμό.
Είναι καθήκον μας προς τους αγέννητους.
Οφείλουμε, λοιπόν, να είμαστε ανυποχώρητοι.
Μας λένε ότι η μάχη είναι χαμένη επειδή 140 τόσες χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα.
Ε, και λοιπόν;
Τότε γιατί κόπτονται για την δική μας αναγνώριση;
Κόπτονται γιατί γνωρίζουν ότι μόνον με τη δική μας αναγνώριση θα γίνουν “Μακεδονία”.
Μόνον η δική μας αναγνώριση μετράει.
ΟΧΙ στον αριστερό ενδοτισμό του Τσίπρα και των λακέδων του
ΟΧΙ, δεν παραδίδουμε το όνομα της Μακεδονίας στο ετερόκλητο κρατίδιο των Σκοπίων.
ΟΧΙ δεν αποδεχόμαστε την συμφωνία των Πρεσπών.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, ΕΛΑ ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
