Η συγκυρία είναι πολύ… διαβολική στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, καθώς οι αγορές αναμένουν το ξεκαθάρισμα του τοπίου στη Γαλλία, από το οποίο θα εξαρτηθεί κατά πόσο έχουμε μπλέξει ή έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα!
Η Ελλάδα καλείται και αυτή να κάνει το… κουμάντο της για να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις, καθώς τα τελευταία πέντε χρόνια έχει γίνει καλή δουλειά από την κυβέρνησης σε σχέση με τη μεγάλη εικόνα στην οικονομία. Γκρίνιες υπάρχουν πολλές για πολλά θέματα, με φόντο την ακρίβεια, ενώ το απογοητευτικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας στις Ευρωεκλογές, απελευθερώνει κάποιες εσωκομματικές δυνάμεις οι οποίες πριν δεν μπορούσαν να κάνουν… κιχ, λόγω του περυσινού 41% που πέτυχε η Νέα Δημοκρατία στις εθνικές εκλογές.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η παρέμβαση Σαμαρά και η εφ΄ όλης της ύλης κριτική στον Μητσοτάκη από εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου στο Πολεμικό Μουσείο, το βράδυ της Δευτέρας, δείχνει ότι κάποιοι έψαχναν την ευκαιρία για να… τσαλακώσουν τον σημερινό πρωθυπουργό. Είναι οι ίδιοι που δεν βρήκαν μια καλή κουβέντα, όταν δίνονταν μάχες με την πανδημία, την κρίση στον Έβρο, την αντιμετώπιση των συνεπειών της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Οι ρωγμές στο προφίλ της κυβέρνησης και τα… απωθημένα κάποιων επειδή είναι στην απέξω, δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο. Και δεν πρέπει να ενδιαφέρουν κανέναν. Ο Μητσοτάκης είναι ισχυρός και εφόσον φύγουν οριστικά από τη Βουλή οι Σπαρτιάτες, θα μπορεί να κάνει και μια επίδειξη ισχύος διαγράφοντας κάποιους… ενοχλητικούς που αν είχαν υπουργικό χαρτοφυλάκιο, θα είχαν κάνει… τουμπεκί!
Βασικό μέλημα του πρωθυπουργού είναι να κλείσει το μέτωπο αμφισβήτησης και να παράξει έργο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, ο δείκτης οικονομικού κλίματος τον Ιούνιο υποχώρησε ελαφρώς, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι ανοδικός, λόγω των προσδοκιών για μια νέα τουριστική χρονιά ρεκόρ. Αιτία αυτής της υποχώρησης ήταν το γενικότερο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, που οδήγησε στην προκήρυξη εκλογών στη Γαλλία, αλλά και το απογοητευτικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, που εκλαμβάνεται ως σοβαρό ζήτημα που μπορεί να εμποδίσει την προώθηση των μεταρρυθμίσεων και την παραγωγή έργου.
Δείχνει ότι θέλει να τρέξει…
Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης μετά τον ανασχηματισμό, δείχνουν ότι έργα και μεταρρυθμίσεις πνοής που θα φέρουν ταχύτερη ανάπτυξη, προωθούνται χωρίς καθυστερήσεις. Βέβαια, όλα κρίνονται εκ του τελικού αποτελέσματος. Ο Μητσοτάκης δεν έχει το δικαίωμα τη αποτυχίας, ιδίως όταν έχει απέναντι του δύο… παιδικές χαρές, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Έχει μπροστά του τρία χρόνια για να φάει… σίδερα και να αλλάξει την εικόνα της χώρας. Το διεθνές περιβάλλον αναμφίβολα μπορεί να μας βάλει… τρικλοποδιές, αλλά στο τέλος της διαδρομής, την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει ο Μητσοτάκης.
Το 2027, αν δεν προκύψουν ενδιαμέσως μεγάλες ανατροπές, το ζήτημα της ακρίβειας θα έχει υποχωρήσει, τα εισοδήματα αναμένεται να έχουν ενισχυθεί, μεγάλα έργα θα έχουν παραδοθεί ή θα είναι υπό παράδοση. Η εμβληματική επένδυση του Ελληνικού θα τεθεί σε λειτουργία μέσα στο 2026, αποτελώντας ένα εθνικό σύμβολο με ό,τι σημαίνει κάτι τέτοιο σε επίπεδο εντυπώσεων, επικοινωνίας, αλλά και ουσίας. Από την άλλη, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το ποσοστό της ανεργίας θα είναι μονοψήφιο και πιθανότατα κοντά στο 8%, στο τέλος τη τετραετίας. Βέβαια, η κυβέρνηση πρέπει να ρίξει το βάρος στην αντιμετώπιση των προβλημάτων στην υγεία, πρέπει να κάνει τους πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς και επιπλέον, πρέπει να αντιμετωπίσει δραστικά το πρόβλημα της γραφειοκρατίας και της… παρασιτοκρατίας στο Δημόσιο.
Τα “ατού”
Ο Μητσοτάκης έχει πολλά χαρτιά για να παίξει και να αναδείξει έως το τέλος τη τετραετίας.
Ο πρωθυπουργός έχει τη μεγάλη ευκαιρία να λάβει φιλικά μέτρα για την ιδιοκτησία, καθώς φαίνεται ότι με τις παρεμβάσεις των προηγούμενων δύο ετών “τραυματίστηκε” η εικόνα της Νέας Δημοκρατίας ως φιλελεύθερου κόμματος. Οι παρεμβάσεις στις αγορές πρέπει να γίνονται όταν απαιτούνται ρυθμίσεις για λόγους ανωτέρας βίας, αλλά όταν γίνεται κατάχρηση, τότε η σχετική απογοήτευση εκφράζεται στην κάλπη ή και… μακριά από αυτήν. Ο σημερινός πρωθυπουργός πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από παθογένειες σε φορείς όπως ο ΔΕΔΔΗΔΕ, να σφίξει τα λουριά στους Δήμους, να βγάλει έξω από το παιχνίδι κάθε δημόσια υπηρεσία και να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση, βάζοντας τον κάθε έναν από εμάς να δεσμευτεί με μια υπεύθυνη δήλωση γι αυτό που θέλει να υλοποιήσει, αλλά δίπλα να υπάρχουν ρητά και οι συνέπειες, όταν παραβαίνει τους κανόνες.
Η λήψη φιλικών μέτρων για τη δόμηση εκτός σχεδίου με τις απαραίτητες περιβαλλοντικές προδιαγραφές, η επίλυση του μπάχαλου με τους αντικρουόμενους νόμους για την ακίνητη περιουσία, η ακόμη μεγαλύτερη απλοποίηση των διαδικασιών για την ίδρυση μιας επιχείρησης, η μείωση των φόρων κυρίως στους ελεύθερους επαγγελματίες μετά τη φετινή… κατραπακιά, είναι ζητήματα που αν ασχοληθούν σοβαρά στην κυβέρνηση, τότε μπορούν να κερδίσουν μία ακόμη τετραετία. Όταν το πρόβλημα της ακρίβειας υποχωρήσει, όταν η τσέπη δείξει ότι είναι λίγο περισσότερο γεμάτη και όταν η ακίνητη περιουσία θα είναι απελευθερωμένη από ανόητους νομικούς περιορισμούς, τότε θα έχει γίνει μια καλή αρχή για την κυβέρνηση. Γιατί, κακά τα ψέματα, ένας πολίτης με δουλειά και μεγαλύτερο εισόδημα, ο οποίος βλέπει τις τιμές να είναι σταθεροποιημένες και ταυτόχρονα την αξία της περιουσία τους να αυξάνει, θα πάει και πάλι να ψηφίσει για ασφάλεια και σιγουριά.
Αποφυγή ανόητων κινήσεων, πράξεων και αποφάσεων
Από την άλλη, η βλακώδης συντήρηση στην επικαιρότητα του ζητήματος του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών για κάμποσους μήνες και τα επίσης βλακώδη πανηγύρια μετά την ψήφιση του στη Βουλή, αποδείχθηκε ότι μπορεί να ακυρώσουν στη συνείδηση κάποιας μερίδας πολιτών, όλα όσα έχει επιτύχει η σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια. Κάποτε ο Μητσοτάκης είχε στο Μαξίμου έναν Γρηγόρη Δημητριάδη που ήξερε να μανατζάρει, να μοιράζει ρόλους, να στήνει την ομάδα και να δίνει εντολές με συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Από τη στιγμή που έφυγε και την πρωτοβουλία των κινήσεων ανέλαβαν διάφορα άλλα ανώριμα ή ανεπαρκή άτομα, τότε τα πανηγύρια για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, λογικό ήταν να στείλουν κόσμο στην αποχή, στον Βελόπουλο, στη Νίκη και στη Λατινοπούλου.
Η τετραετία 2027-2031 είναι μια εξαιρετικά κρίσιμης περίοδος για την πορεία της χώρας τις επόμενες δεκαετίες. Θα έχει ολοκληρωθεί μια τιτάνια προσπάθεια ώστε να είναι ανθεκτικό το οικοδόμημα στην οικονομία και να μην υποστούμε νέες ήττες από το 2032, όταν θα αρχίσουμε να εξοφλούμε τα δανεικά στους πιστωτές μας. Η δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, η ελάφρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών και οι καλύτερες προοπτικές για όλους θα αποτελέσουν τη βάση επανεκλογής του Μητσοτάκη το 2027. Εκτός αν ο ίδιος δεν θέλει! Βέβαια, υπάρχουν και πολλά “αγκάθια”, όπως για παράδειγμα οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Με ένα μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα και μια ισχυρή πίεση στον προϋπολογισμό λόγω των δαπανών για το ασφαλιστικό, όποιος και αν είναι στην εξουσία, θα αναγκαστεί να αυξήσει τα όρια ηλικίας. Τουλάχιστον η σημερινή κυβέρνηση έχει χαράξει μια θετική ρότα στην οικονομία, η οποία είναι ικανή να περιορίσει τους κραδασμούς που θα προκληθούν σε κοινωνικό επίπεδο, ενώ την ίδια στιγμή, δεν φαίνεται να υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι κατώτερα των περιστάσεων, δεν στάθηκαν στο ύψος τους μπροστά σε κρίσιμες εθνικές μάχες, στοιχήματα και αναζητήσεις, οπότε, ο Μητσοτάκης παραμένει η μία και μοναδική επιλογή για τη χώρα. Αρκεί φυσικά να μην κλωτσήσει την… μπάλα στην εξέδρα, γιατί αυτό θα το πληρώσει…
Πότε και πώς θα γίνουμε (αν γίνουμε…) σοβαρό κράτος
Η κυβέρνηση καλείται να δείξει πυγμή σε θέματα δικαιοσύνης, ασφάλειας και δημόσιας τάξης, πρέπει να κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στη διαρκή διένεξη με την Τουρκία και να φτιάξει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος. Ένα μεγάλο ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η σημερινή κυβέρνηση είναι το πότε θα είναι σε θέση να οργανώσει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και τι θα μείνει ως υπόλοιπο για την τετραετία 2027-2031. Πρέπει να δώσει προοπτική, να πείσει ότι πράττει το σωστό και ότι τα αποτελέσματα θα φανούν σύντομα. Πρέπει να γνωρίζουμε πλήρως το 2027 τι απομένει (αν απομένει) για να γίνουμε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Δεν υπάρχει καμία πίστωση χρόνου και κάθε καλό θα έχει μικρότερη αντανάκλαση, ενώ κάθε αρνητικό θα μπαίνει στον παραμορφωτικό φακό και θα φαίνεται περισσότερο αρνητικό.
Ο οικονομικός σχεδιασμός της κυβέρνησης περιλαμβάνει πολλά ορόσημα, αλλά έχει και τελικό προορισμό. Πρέπει να καταστεί σαφές στους πολίτες, ποιες είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις που θα μας πάνε μπροστά, πρέπει να εξηγηθεί με πειστικό τρόπο η σκοπιμότητα τους, πρέπει να αναδειχθεί γιατί φωνάζουν οι θιγόμενοι και στο τέλος της διαδρομής να υπάρχει ένα δια ταύτα. Δεν μπορεί εσαεί να μιλάμε για εκσυγχρονισμό και επίλυση προβλημάτων, χωρίς χρονοδιάγραμμα. Η οικονομία και η κοινωνία είναι προφανές ότι εντάσσονται μέσα σε μια διαρκή δυναμική αλλαγή ή επιδράσεων από το εγχώριο ή το διεθνές περιβάλλον. Αν μη τι άλλο, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να δείξει προς τις αγορές, την κοινωνία και τη διεθνή κοινότητα, ότι ξεκίνησε από το Α και έφτασε στο Ω ή να εξηγήσει γιατί δεν μπορεί να φτάσει στο Ω. Όταν τα προβλήματα χρονίζουν και διογκώνονται, τότε χάνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών και… χαιρετίσματα. Αν περιμένουμε λύσεις από… ουρανοκατέβατα “ψώνια” ή από τυχοδιώκτες και αριβίστες, τότε στο τέλος θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. Όμως, για να φτάσουμε σε τέτοιες λύσεις απελπισίας, σημαίνει ότι θα έχει αποτύχει η σημερινή κυβέρνηση και αυτό δεν πρέπει να συμβεί δια… ροπάλου!
Αλλαγή εκλογικού νόμου
Η κυβέρνηση έχει μπροστά της πολύ δρόμο και μπορεί να διορθώσει πολλά.
Κυρίως, πρέπει να αντιληφθεί ότι από δω και πέρα κάθε λάθος προστίθεται πολλαπλασιαστικά στα προηγούμενα. Είναι ξεκάθαρο ότι η αυτοδυναμία θα είναι μια πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση για τη Νέα Δημοκρατία και θα απαιτηθεί και η αλλαγή του εκλογικού νόμου, με αύξηση του μπόνους εδρών και είσοδο στη Βουλή ενός κόμματος με υψηλότερο ποσοστό από το 3% που ισχύει σήμερα. Η ανασυγκρότηση και το μέγεθος του κεντροαριστερού χώρου θα είναι είναι ανάλογα των επιτευγμάτων ή των λαθών της κυβέρνησης. Όσο περισσότερα είναι τα σωστά που θα κάνουν… γκελ στην κοινωνία, τόσο περισσότερο καθηλωμένα θα είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Αν η κυβέρνηση και προσωπικά ο Μητσοτάκης τα κάνουν… μαντάρα, τότε δεν αποκλείεται από το πουθενά να βρεθούν διεκδικητές της εξουσίας, κατά τρόπο ανάλογο με την άνοδο ενός πολιτικού… τίποτα, όπως συνέβη το 2015 με τον Τσίπρα! Χθες, από το συνέδριο του Economist, ο πρωθυπουργός έστειλε το μήνυμα συνέχισης των μεταρρυθμίσεων, ωστόσο, είναι προφανές ότι σε σημαντικό βαθμό θα αυτές θα έχουν πολιτικό κόστος, αλλά είναι απαραίτητες για να ορθοποδήσει η χώρα και να σταθεί στα πόδια της στο μέλλον. Επιπλέον, ανέφερε ότι έλαβε το μήνυμα της κάλπης των Ευρωεκλογών, οπότε αναμένουμε το.,.. παρασύνθημα!
Ο χρόνος που έχει μπροστά του ο Μητσοτάκης είναι μακρύς και με μεθοδικές κινήσεις μπορεί να κάνει τη διαφορά σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να αποδείξει ότι παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και ότι αυτός βαράει το… νταούλι για να χορέψουν οι άλλοι στον δικό του ρυθμό! Όταν η ορχήστρα είναι συντονισμένη και ο κόσμος περνάει καλά, τότε η διασκέδαση κρατάει μέχρι πρωίας. Αν η ορχήστρα βαράει στον… γάμο του Καραγκιόζη, τότε οι πελάτες, θα πάνε σε άλλο “μαγαζί”. Κανείς δεν είναι δεδομένος, ενώ δεν πρέπει να διαφεύγει του Μητσοτάκη και των μελών της κυβέρνησης και του κόμματος του, ότι η… βλακεία πάει σύννεφο σ΄ αυτήν τη χώρα! Χρειάζεται προσοχή, για να μην φτάσουν κάποιοι στο τέλος να λένε ότι έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους ή από τα… σύννεφα!
