Συνεχίζεται ο εμπαιγμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους συνταξιούχους, ενώ παράλληλα αναζητείται «φυσικός τρόπος» για να γλιτώσουν τις μειώσεις στις συντάξεις -Πάγος από το ΔΝΤ – Τα ξένα κοινοβούλια δεν αφήνουν περιθώρια – Μόνο το Μαξίμου… διαπραγματεύεται…αλλά θα καταθέσει τον προϋπολογισμό του 2019 την ερχόμενη εβδομάδα με μειωμένο κονδύλι για τις συντάξεις κατά 3,4 δις…
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βάζει πάγο στα σχέδια του Μαξίμου να καλοπιάσει το Eurogroup και τις ξένες κυβερνήσεις -με τις πλάτες της Κομισιόν- για να μην κοπούν οι συντάξεις το 2019.
Η δήλωση την περασμένη Πέμπτη από την Ουάσινγκτον του εκπροσώπου του Ταμείου, Τζέρι Ράις, ότι το θέμα των περικοπών έχει κλείσει από το 2017 ήδη έπληξε το αφήγημα της κυβέρνησης στο εσωτερικό. Ταυτόχρονα έστειλε μήνυμα στις διεθνείς αγορές να βάλουν στο μικροσκόπιο την Ελλάδα για το θέμα του Ασφαλιστικού, προκαλώντας τον εκνευρισμό και τη δήλωση-σοκ του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τους ξένους επενδυτές στο Λονδίνο, ότι οι περικοπές των συντάξεων το 2019 είναι «αχρείαστες» για τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού στη χώρα μας επειδή ουσιαστικά την εγγυάται (μετά το 2030 ή 2040) ο φυσικός θάνατος των συνταξιούχων!
Συμπληγάδες και τα ξένα κοινοβούλια
Ακόμα χειρότερα, η άκαμπτη στάση του ΔΝΤ θορύβησε την κυβέρνηση γιατί απειλεί να μπλοκάρει και την όποια τυχόν συμφωνία μπορούσε να λάβει το Eurogroup (ακύρωση ή αναβολή) για τις μειώσεις των συντάξεων. Αποφάσεις το Eurogroup δεν μπορεί να λάβει, εάν δεν εξασφαλιστεί ομοφωνία των κυβερνήσεων. Αντίθετα με τις άλλες χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει δέσμευση για συγκεκριμένα μέτρα και τυχόν ακύρωσή τους θα σκόνταφτε στα εθνικά κοινοβούλια κρατών όπως η Γερμανία και η Φινλανδία, που με βάση τα μέτρα αυτά αποφάσισαν για τη διάσωσή μας. Ετσι, ακόμα κι αν η κυβέρνηση έκλεινε ένα «super deal» με τους δανειστές (μαζί με Σκοπιανό κ.λπ.) για μη περικοπή των συντάξεων, το Eurogroup δεν είναι εξουσιοδοτημένο να ακυρώσει μέτρα για τα οποία ο Γερμανός υπουργός Ολαφ Σολτς και άλλοι Ευρωπαίοι ομόλογοί του θα περάσουν από «πειθαρχικό έλεγχο» της Βουλής της χώρας τους. Ειδικά στη Γερμανία, όπου ο κυβερνητικός συνασπισμός θεωρείται εύθραυστος, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων λειτουργεί ολόκληρο «τμήμα τεκμηρίωσης» για την Ελλάδα.
«A la Varoufakis»
Αντιθέτως, μετά τις δηλώσεις Ράις, τα περιθώρια για μια «διασταλτική ερμηνεία» όσων έχουν συμφωνηθεί περιορίζονται. Ο Ε. Τσακαλώτος έχει πλέον δύο κρίσιμους μήνες μπροστά του για να αποδείξει ότι μπορεί έως τον Νοέμβριο να χτίσει συμμαχίες προκειμένου να συμφωνήσει το Eurogroup να ακυρωθούν οι μειώσεις στις συντάξεις. Προς το παρόν, πάντως, η κυβέρνηση καταφεύγει στο παλιό κόλπο της εποχής Βαρουφάκη, με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών να κάνει ταξίδια και επαφές στην Ευρώπη για «διαπραγμάτευση» σχετικά με θέματα που έχουν ήδη κλείσει.
Κουβέντα να γίνεται
Το αφήγημα αυτό όμως δεν άντεξε ούτε δέκα ημέρες αφότου το εξέθεσε από το βήμα της ΔΕΘ ο πρωθυπουργός. Αρκούσε μια… ξερή δήλωση του Tζ. Ράις για να σπάσει τη σιωπή του το ΔΝΤ την περασμένη Πέμπτη και να υπογραμμίσει ότι το αφήγημα απευθύνεται μάλλον στο εσωτερικό της χώρας παρά στους δανειστές και τις αγορές. Άλλωστε η ηχηρή διάψευση διεθνώς την προηγούμενη Παρασκευή για τα περί συμφωνίας με τους θεσμούς, αλλά και η σιωπή του Ο. Σολτς μετά τη συνάντηση Τσακαλώτου την Τετάρτη στο Βερολίνο καταδεικνύουν ότι ούτε ένας από τους ξένους παίκτες δεν μιλά επισήμως για «διαπραγμάτευση» πλην του Μαξίμου, άρα είτε η κυβέρνηση ασκεί μυστική διπλωματία, είτε διαπραγμάτευση δεν υπάρχει!
Διαπραγμάτευση… προς τα μέσα
Στο εσωτερικό, πάντως, η κυβέρνηση επιδιώκει -και έχει καταφέρει- να μονοπωλεί την επικαιρότητα το θέμα των συντάξεων προβάλλοντας την εικόνα ότι σχεδόν έχει στο τσεπάκι της την ακύρωση των μειώσεων στις συντάξεις, επειδή είναι «αχρείαστες» και «παράλογες», προφανώς για να αρνηθεί να κάνει πράξη όσα υπέγραψε.
Τους λέει και ο Ε. Τσακαλώτος, «το θέμα που απασχολεί όλη την ελληνική κοινωνία, και ιδιαίτερα τους συνταξιούχους, είναι αν θα εφαρμοστεί η περικοπή των συντάξεων το 2019. Κυρίαρχο επιχείρημα της κυβέρνησης για τη μη εφαρμογή του είναι ότι το μέτρο είναι δημοσιονομικό και όχι διαρθρωτικό. Το μέτρο επηρεάζει μόνο τους παλιούς συνταξιούχους που ήταν στο Ασφαλιστικό πριν από τη μεγάλη μεταρρύθμιση του 2016».
Μεταθέτει έτσι το θέμα στο δημοσιονομικό πεδίο, ενώ «ξεχνά» να πει το παραμικρό:
■ Για τους συνταξιούχους «γ’ κατηγορίας» που δημιούργησαν η «διαπραγμάτευση» και οι νόμοι της κυβέρνησης, οι οποίοι από 1/1/2015 (προ του 2016) ζουν με κύρια σύνταξη ούτε 100 ευρώ – δηλαδή λιγότερα και από επικουρική ή μέρισμα που λαμβάνουν όλοι οι άλλοι (προ ή μετά του νόμου Κατρούγκαλου) συνταξιούχοι.
■ Για την προσωπική διαφορά που κόπηκε ήδη αναδρομικά από το 2016 (αντί από 1/1/2019) και χωρίς κόφτη 18% στις χήρες και τους χήρους παλιών συνταξιούχων.
■ Για το ότι η κυβέρνηση κάνει σημαία πως «λεφτά υπάρχουν» από το θηριώδες υπερπλεόνασμα των 9 δισ., το οποίο προβλέπει ότι θα εξασφαλίσει έως το 2022 – ενώ έως το 2015 ξόρκιζε τα υψηλά πλεονάσματα ως «ανέφικτα» και «καταστροφή» για την κοινωνία και την οικονομία.
■ Για το ότι η Κομισιόν προβλέπει 60% μικρότερο υπερπλεόνασμα την πενταετία έως το 2022 (3,5 δισ. ευρώ), ενώ το ΔΝΤ «μηδέν υπερπλεόνασμα»!
