Το συνολικό κόστος για τα πρώτα 27 συστήματα Spike Nlos που αφορούν το Στρατό Ξηράς φτάνει τα 280 εκ, ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού κυμαίνεται στα 55 εκ.
Η άφιξη στην Αθήνα του πρώην Αρχηγού της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας και νυν γενικού Διευθυντή του Ισραηλινού υπουργείου άμυνας Amir Eshel φαίνεται ότι σηματοδοτεί το τέλος της διαδικασίας διαπραγμάτευσης για την απόκτηση από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις των Ισραηλινών πυραύλων Spike Nlos. Διαπραγμάτευση η οποία διαρκεί μήνες και ενώ το πρόγραμμα έχει εγκριθεί και χρηματοδοτηθεί.
Ήδη έχουν πέσει οι μονογραφές που αφορούν τον εξοπλισμό Μονάδων του Στόλου και συγκεκριμένα τεσσάρων Κανονιοφόρων κλάσης ‘’Μαχητής’’ αλλά και των τεσσάρων Σκαφών Ανορθόδοξου Πολέμου της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών. Ενώ ήδη ξεπεράστηκαν και τα τελευταία ‘’αγκάθια’’ τα οποία αποτελούσαν εμπόδιο στην τελική συμφωνία για τα 27 εποχούμενα συστήματα Spike Nlos τα οποία προορίζονται για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς.
Ήδη από την περασμένη εβδομάδα παρά τις αντίθετες φήμες που έκαναν λόγο ακόμα και για ακύρωση του προγράμματος. “Δεν υπάρχουν πλέον αγκάθια στο δρόμο για τις υπογραφές’’ είχε αναφέρει εμφατικά στρατιωτική πηγή και έδωσε χρονικό ορίζοντα λίγων εβδομάδων έως τις υπογραφές.
Καθοριστική για την συμφωνία αποτέλεσε η επίσκεψη στην Αθήνα του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Μπένι Γκαντζ ο οποίος συζήτησε το ζήτημα με τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Παναγιωτόπουλο και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου προκειμένου να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις αποδίδοντας καθυστερήσεις στην Ελληνική πλευρά. Πρόθεση του Νίκου Παναγιωτόπουλου ήταν να κλείσει το σημαντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα έτσι ασκήθηκαν οι ανάλογες πιέσεις σε όλους τους αρμόδιους προκειμένου να επέλθει συμφωνία.
Με τα εμπόδια να αφορούν ζητήματα συντήρησης και αναβάθμισης του οπλικού συστήματος αλλά και η επιλογή του οχήματος φορέα. Όπως είχε αποκαλύψει το Newpost οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι ο Στρατός Ξηράς θα έχει δικαιοδοσία συντήρησης έως το 3ο Κλιμάκιο ενώ το 4ο και 5ο που αφορούν εργασίες δομικής συντήρησης και αναβάθμισης του οπλικού συστήματος παραμένουν στους Ισραηλινούς. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει εμπλοκή τους 10 χρόνια έπειτα από την απόκτηση και επιχειρησιακή ανάπτυξη των Spike Nlos.
Το συνολικό κόστος για τα 27 συστήματα Spike Nlos που αφορούν το Στρατό Ξηράς φτάνει τα 280 εκ ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού κυμαίνεται στα 55 εκ. Ανοιχτό παραμένει το πρόγραμμα που αφορά την απόκτηση Spike Nlos για τα Apache της Αεροπορίας Στρατού αφού εκκρεμεί ο εκσυγχρονισμός τους ο οποίος πάντως ήδη έχει συμφωνηθεί και μένει η υλοποίησή του.
Οι τελικές υπογραφές και στα δύο προγράμματα σηματοδοτούν την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για απόκτηση των Ισραηλινών πυραύλων ακριβείας εντός του 2023 και ανάπτυξης του στις Μονάδες πρώτης γραμμής. Τα 27 συστήματα αναμένεται να μεταφερθούν σε Μονάδες του Έβρου και των ακριτικών νησιών θα ανήκουν στους Λόχους Αντιαρματικών και τον χειρισμό τους θα αναλάβουν μόνιμα Στελέχη, Υπαξιωματικοί και ΕΠΟΠ οι οποίοι θα εκπαιδευτούν με διαδικασίες fast track στο Ισραηλινό οπλικό σύστημα. Κάθε σύστημα Spike Nlos θα διαθέτει 3 οχήματα, εκτοξευτές, το Κέντρο Διεύθυνσης Πυρών και το ραντάρ αλλά και drone το οποίο θα χρησιμοποιείται για έρευνα και εντοπισμό στόχων. Με βεληνεκές που αγγίζει τα 35 χλμ οι Spike Nlos του Στρατού Ξηράς δημιουργούν μια ‘’ασπίδα’’ ειδικά για τα νησιά αφού ο χειριστής θα μπορεί ημέρα και νύχτα να κατευθύνει με εκπληκτική ακρίβεια τον πύραυλο στο στόχο. Είτε πρόκειται για πλοίο, είτε για ελικόπτερο ή ακόμα και και στόχους στο έδαφος, τεθωρακισμένα και εγκαταστάσεις. Οι Ισραηλινοί πύραυλοι μετατρέπουν κάθε θαλάσσια περιοχή γύρω από τα ακριτικά μας νησιά σε «No Access Zone» είτε στον αέρα για εχθρικά ελικόπτερα είτε στη θάλασσα για αποβατικά σκάφη αλλά και μεγαλύτερες Μονάδες του εχθρικού στόλου.
Αντίστοιχα γρήγορες θα είναι οι διαδικασίες και για τον εξοπλισμό τόσο των Κανονιοφόρων όσο και των Σκαφών Ανορθόδοξου Πολέμου με τη ‘’ναυτική’’ έκδοση των Spike Nlos. Όσον αφορά τις Κανονιοφόρους κλάσης ‘’Μαχητής’’ οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι αναμένεται να τοποθετηθούν στα μόνιμες βάσεις ενώ στα ΣΑΠ θα υπάρχει δυνατότητα και να αφαιρούνται ανάλογα με την αποστολή κάθε σκάφους.
