Ευθύνες για το μεγάλο σκάνδαλο έχει και η διοίκηση του υπερταμείου καθώς και οι εποπτεύοντες υπουργοί. Θηλιά στο λαιμό δύο υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ και της διοίκησης του υπερταμείου συνιστά η «μαύρη τρύπα» της ΔΕΗ, το μέγεθος της οποίας ακόμα δεν έχει υπολογιστεί.
Στο Μαξίμου έχουν αρχίσει να εξετάζουν το ενδεχόμενο σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για το γιγαντιαίο σκάνδαλο, ενώ δεν αποκλείεται και η διενέργεια παράλληλης δικαστικής έρευνας για να διερευνηθούν οι ευθύνες της διοίκησης της ΔΕΗ, που οδήγησε τη νευραλγική αυτή ΔΕΚΟ σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Όταν μια δημόσια επιχείρηση εμφανίζει στον ισολογισμό ζημιές εννιακοσίων εκατομμυρίων ευρώ, τότε σίγουρα θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες, αποκάλυψε στο «Καρφί» κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος.
Το μεγάλο σκάνδαλο που προκάλεσε οικονομική αιμορραγία
Η δημοπράτηση ενός μέρους της παραγωγής που θεσμοθετήθηκε την περίοδο κατά την οποία την αρμοδιότητα του υπουργείου Ενέργειας είχε ο Πάνος Σκουρλέτης, προκάλεσε τεράστια οικονομική αιμορραγία στη ΔΕΗ, η οποία αναγκάζονταν να πουλάει στους ανταγωνιστές της το ηλεκτρικό ρεύμα, σε τιμές χαμηλότερες από το κόστος παραγωγής.
Πρόκειται για ένα διαρκές σκάνδαλο το οποίο δεν αποκλείεται να οδηγήσει τη διοίκηση της ΔΕΗ στο σκαμνί για το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας.
Ευθύνες για το μεγάλο αυτό σκάνδαλο έχει και η διοίκηση του υπερταμείου καθώς επίσης και οι εποπτεύοντες υπουργοί.
Πληρώνει τη διαπλοκή του Τσίπρα με τα μεγάλα συμφέροντα
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορούσε για την οικονομική αιμορραγία της ΔΕΗ και αντιμετώπισε την εταιρεία ως κομματικό λάφυρο. Στην κατεύθυνση αυτή οι όποιες αποφάσεις που λαμβάνονταν είχαν ως σημείο αναφοράς τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, αλλά και την εξυπηρέτηση των διαπλεκόμενων συμφερόντων με τα οποία είχε ταυτιστεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Ενώ η επιχείρηση βάδιζε ολοταχώς για χρεοκοπία και η μετοχή της ΔΕΗ είχε απωλέσει το 85% της χρηματιστηριακής της αξίας, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτα απολύτως για να τη διασώσει.
Οι διαγωνισμοί – κοροϊδία για τις λιγνιτικές μονάδες
Οι διαγωνισμοί για τις λιγνιτικές μονάδες ήταν η μεγαλύτερη κοροϊδία γιατί η διοίκηση της ΔΕΗ γνώριζε εκ των προτέρων ότι κανένας μεγάλος ενεργειακός όμιλος δεν επρόκειτο να δείξει ενδιαφέρον.
Η πώληση υδροηλεκτρικών σταθμών που θα συγκέντρωνε το ενδιαφέρον ξένων επενδυτικών ομίλων δεν προχώρησε, γιατί ήταν αντίθετη η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, φαίνεται να εγκαταλείπει τη λύση της ιδιωτικοποίησης των υδροηλεκτρικών σταθμών και αναζητεί κεφάλαια, μέσω της τιτλοποίησης οφειλών και της μερικής ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ.
Το σχέδιο της Κυβέρνησης για τη διάσωση της ΔΕΗ, προβλέπει τη μερική ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ και του ΑΔΜΗΕ.
Να σημειωθεί ότι στον ΑΔΜΗΕ οι Κινέζοι κατέχουν ήδη ένα ποσοστό της τάξεως του 20%, διατηρώντας το δικαίωμα της πρώτης άρνησης. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, αναμένεται να σταματήσει η έκπτωση του 10% για τους καλούς πελάτες. Επίσης, δεδομένη είναι η απόφαση για δραστική μείωση του ΕΤΜΕΑΡ.
Γερμανικό ενδιαφέρον
Το μεγάλο πρόβλημα για τη ΔΕΗ είναι η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, που θα κληθεί να βγάλει την εταιρεία από το τέλμα.
Στην παρούσα φάση δεν υπάρχει επίσημο ενδιαφέρον. Όλοι περιμένουν το σχέδιο διάσωσης, προκειμένου να εκτιμήσουν το κόστος που συνεπάγεται η εμπλοκή τους με τη ΔΕΗ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλος γερμανικός όμιλος παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις και είναι έτοιμος να εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αναλάβει το μάνατζμεντ της εταιρείας. Το ζήτημα αναμένεται να τεθεί και στη συνάντηση που θα έχουν στο Βερολίνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την Άνγκελα Μέρκελ, στα τέλη Αυγούστου. Ο γερμανικός όμιλος που ενδιαφέρεται να αναλάβει στρατηγικός επενδυτής της ΔΕΗ, διαθέτει τεράστια κεφάλαια και τεχνογνωσία στον ενεργειακό τομέα.
Ποιοι φρενάρουν τις τολμηρές αλλαγές
Για να ξέρετε τι ακριβώς συμβαίνει σας ενημερώνω εγκύρως, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την εξυγίανση και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν είναι οι συνδικαλιστές, αλλά οι ισορροπίες που επιχειρεί να κρατήσει η κυβέρνηση με τους μεγάλους ενεργειακούς ομίλους.
Τα συμφέροντα που παίζονται είναι τεράστια και γι΄ αυτό φρενάρουν τις τολμηρές αλλαγές.
Κάποιοι επιχειρούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο και πάλι το δόγμα του πολιτικού κόστους και των ισορροπιών με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, προτείνοντας ως δήθεν λύση περιορισμένες αλλαγές που θα κρατάνε τη ΔΕΗ αγκυλωμένη και καθηλωμένη.
