Έκδηλη η ανησυχία για την αποψίλωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας που μετρά 152 μετά την ανεξαρτητοποίηση Λαζαρίδη – Δύο οι υποψήφιοι προς αποχώρηση, τρεις οι υποψήφιοι προς ένταξη
Καλύτερη περίοδο για να ξεκινήσει η… μεταγραφολογία στο πολιτικό σκηνικό δεν μπορούσε να υπάρξει. Καταμεσίς του Μουντιάλ, τα σενάρια για μετακινήσεις βουλευτών δίνουν και παίρνουν, με εμπλεκόμενες τις… ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, του ΚΙΝΑΛ και των ανεξάρτητων βουλευτών.
Η κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βλέπει με έκδηλη ανησυχία να αποψιλώνεται το ρόστερ της, σε βαθμό, που να φλερτάρει με την απώλεια της δεδηλωμένης. Από πλειοψηφία 154 βουλευτών, που είχε μέχρι πριν λίγες ημέρες, μετρά πλέον δύο λιγότερες έδρες, μετά την διαγραφή προ ημερών του Δημήτρη Καμμένου από τους ΑΝΕΛ και την ανεξαρτητοποίηση χθες του Γιώργου Λαζαρίδη από το ίδιο κόμμα. Λόγω της διαφωνίας με τη συμφωνία για το Σκοπιανό και οι δύο.
Η μεγάλη αγωνία τώρα για το Μέγαρο Μαξίμου είναι μήπως αποχωρήσουν κι άλλοι. Η στιγμή είναι πρόσφορη για κάτι τέτοιο: Ο βασικός στόχος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ήταν η ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου και μία συμφωνία για το χρέος, ώστε η χώρα να κλείσει έναν επώδυνο κύκλο, επετεύχθη. Για πολλούς εκεί στους ΑΝΕΛ δεν υπάρχει τίποτα πια που να ενώνει τα δύο κόμματα. Τουναντίον υπάρχει ένα πολύ μεγάλο θέμα, που τους χωρίζει και για το οποίο έκαναν τεράστια υπομονή και δεν εκδηλώθηκαν με πράξεις, ώστε να μην κατηγορηθούν ότι υπονόμευσαν την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια: το Σκοπιανό και η συμφωνία των Πρεσπών. Είναι δηλαδή απελευθερωμένοι τώρα να πάρουν όποια πολιτική θέση θεωρούν σωστή με βάση αυτή τη διαφωνία τους και προκειμένου να εμποδίσουν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει την παράδοση της Μακεδονίας, όπως θεωρούν ότι κάνει η συγκεκριμένη συμφωνία.
Το Μαξίμου υποψιάζεται τουλάχιστον δύο νέες απώλειες από το δυναμικό της συγκυβέρνησης και προσπαθεί με υψηλούς τόνους και τα περί αποστασίας να τους αποτρέψει από την έξοδο. Οι «ύποπτοι» είναι ο Κώστας Κατσίκης, που έχει συγκρουστεί ουκ ολίγες φορές με τους Συριζαίους για κάθε πιθανό και απίθανο θέμα, και ο Βασίλης Κόκκαλης, παρότι η ηγεσία είχε φροντίσει να τον καλοπιάσει κάνοντάς τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.
Τυχόν απώλεια δύο βουλευτών οδηγεί την κυβέρνηση ουσιαστικά στην απώλεια της δεδηλωμένης, παρότι για να πιστοποιηθεί κάτι τέτοιο και θεσμικά απαιτούνται συγκεκριμένες διαδικασίες, που και πάλι είναι δύσκολο ευοδωθούν. Πολιτικά όμως η κυβέρνηση θα έχει χάσει το σημείο στήριξης και θα έχει μπει σε φάση αποδρομής, εν ολίγοις και πρόωρων εκλογών.
Μόνη σωτηρία λοιπόν είναι οι… μεταγραφές. Εδώ θα φανεί εάν ο Αλέξης Τσίπρας είχε δίκιο όταν προ καιρού έλεγε, σχολιάζοντας ένα ενδεχόμενο απώλειας βουλευτών του, ότι διαθέτει… πάγκο.
Τρεις είναι τουλάχιστον, οι μεταγραφικοί στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να διατηρήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πρώτος και καλύτερος ο Σπύρος Δανέλλης. Άλλοτε στέλεχος του Συνασπισμού, που μεταπήδησε στην κεντροαριστερά, ο Σ. Δανέλλης έχει μαγευτεί από τη συμφωνία Τσίπα – Ζάεφ και περίπου ζει για τη στιγμή, που αυτή θα έλθει στη Βουλή για να την ψηφίσει και με τα δυο του χέρια. Θεωρείται έτοιμος «παίκτης» και πιθανόν να έχει καπαρώσει τη ροζ φανέλα του ΣΥΡΙΖΑ – ίσως και καμία βουλευτική έδρα στην επόμενη Βουλή με τη στήριξη του κόμματος.
Δεύτερη μεγάλη μεταγραφή είναι ο Χάρης Θεοχάρης. Που από πολέμιος της αριστεράς και των πειραματισμών του ΣΥΡΙΖΑ έγινε πιο φιλικός προς τους κυβερνώντες κι από όσο είναι η αιολική ενέργεια για το περιβάλλον. Ιδεολογικά και πολιτικά απέχει από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο ποδοσφαιρικά το στιλ της Βραζιλίας από τους ξυλοκόπους της Νότιας Κορέας, αλλά όταν σε έχει διώξει και ο Αλέκος Παπαδόπουλος από το κόμμα του – όπου δεν μπαίνει άνθρωπος – τότε ακόμα και η Κουμουνδούρου σου φαίνεται πολιτικός παράδεισος. Σημειωτέον ότι ο Χ. Θεοχάρης πανηγύρισε και για τη συμφωνία με τα Σκόπια και για την απόφαση του eurogroup. Κάποιοι λένε ότι θα πανηγυρίσει περισσότερο για τη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, που του έχει έτοιμη ο ΣΥΡΙΖΑ εάν βρει τον δρόμο προς το Μαξίμου.
Τρίτη μεταγραφή που ψήνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Γιώργος Κατσιαντώνης της Ένωσης Κεντρώων – κάτι σαν αρσενική Μεγαλοοικονόμου. Από την ώρα που τάχθηκε εντελώς ξαφνικά (κάποιοι λένε μετά από συνάντηση με τον Τζέφρι Πάιατ) υπέρ της λύσης του Σκοπιανού και το σχετικό καταχέριασμα που έφαγε από τον αφελή πρόεδρό του Βασίλη Λεβέντη, χάθηκε από το πολιτικό σκηνικό. Λέγεται ότι στα μουλωχτά ετοιμάζει μετακόμιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι διαβεβαίωσε τον έρμο τον Λεβέντη ότι θα μείνει πιστός στο κόμμα με το οποίο εξελέγη. Όσοι παρακολουθούν πιο στενά τα πράγματα λένε ότι θα είναι το «προσωπικό δώρο» του αμερικανού πρέσβη στον Α. Τσίπρα – αφού δεν του πήρε γραβάτα, είπε να του πάει κάτι πιο χρήσιμο!
Η ονοματολογία καλά κρατεί έτσι κι αλλιώς και δεν αποκλείονται εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής. Όπως είπε και ο πρωθυπουργός, έστω και μπερδεύοντας τον τίτλο των ταινιών τους Μπρους Γουίλις, είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει πολιτικά. Ιδίως όταν υπάρχει τόσο πολιτικό εμπόρευμα στην πιάτσα ήτοι κάποιοι πολύ πρόθυμοι για όλα!
