Ο Α. Τσίπρας εξαναγκάστηκε μετά από δύο εβδομάδες κοινωνικής κατακραυγής και δημοσκοπικής κατάρρευσης να «παραιτήσει» έναν υπουργό, δύο αρχηγούς σωμάτων ασφαλείας και έναν Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. Το πιθανότερο είναι ότι ακολουθήσουν και άλλοι που εμπλέκονται στην τραγωδία στο Μάτι αλλά προς στιγμήν, οι εντυπώσεις περιορίζονται σ΄αυτούς.
Όσο και να μην το ομολογεί το Μαξίμου, ο εκλογικός σχεδιασμός Τσίπρα έγινε στην κυριολεκτικά στάχτη στις φλόγες των εγκληματικών ευθυνών και παραλείψεων της κυβέρνησης στην Ανατολική Αττική.
Την ύπαρξη του συγκεκριμένου σχεδίου άλλωστε είχε παραδεχθεί ουσιαστικά ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στις 14 Ιουνίου στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ1.
«Δεν σας κρύβω ότι έχω και ένα πολιτικό σχεδιασμό. Δε θα τσουλήσει ο χρόνος, δε θα πούμε βγήκαμε από το μνημόνιο, έχουμε την καθαρή έξοδο, πήραμε τη λύση για το χρέος και θα φορέσω μια γραβάτα και θα πάω να παίζω με τα παιδιά μου στο σπίτι μου. Όχι. Έχω πολιτικό σχεδιασμό» είχε τονίσει στις αρχές του καλοκαιριού ο Αλέξης Τσίπρας.
Σε εκείνη τη συνέντευξη, ουσιαστικά ο πρωθυπουργός είχε «μαρτυρήσει» ότι μετά την απόφαση για το χρέος θα έβαζε μπροστά το σχέδιό του, το οποίο θα κατέληγε σε εκλογές κάποια στιγμή. Μπροστά του μάλιστα τότε είχε μία μεγάλη ευκαιρία για την πραγματοποίηση μίας επικοινωνιακής φιέστα, μετά και την τυπική λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης στο τέλος Αυγούστου. Μία φιέστα, με την οποία θα κεφαλαιοποιούσε το τέλος του τρίτου προγράμματος, στέλνοντας το μήνυμα ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.
Στην πολιτική όμως όπως και στη ζωή κανείς δεν γνωρίζει το αύριο. Από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και για το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου τίποτα δεν πήγε όπως το είχαν προβλέψει (άλλη μια αυταπάτη), με δύο γεγονότα να παίζουν καταλυτικό ρόλο στον πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης.
Καταρχάς, η συμφωνία των Πρεσπών: Μπορεί οι κύριοι Τσίπρας και Ζάεφ να πανηγύρισαν, όμως το κείμενο δεν έγινε το ίδιο πανηγυρικά δεκτό και από την πλειοψηφία των πολιτών. Σχεδόν οχτώ στους δέκα εκφράζουν τη διαφωνία τους με τα όσα συμφώνησαν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και πΓΔΜ, με τα ποσοστά να είναι συντριπτικά υπέρ του όχι στη Βόρεια Ελλάδα.
Στους νομούς της Μακεδονίας μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι ΑΝΕΛ κινδυνεύουν να υποστούν εκλογική συντριβή( περίπου στο 10% ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το 1% οι ΑΝΕΛ). Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση έχει επιδοθεί πλέον σε έναν αγώνα δρόμο, επιχειρώντας να αμβλύνει τις αρνητικές εντυπώσεις, σε ένα ζήτημα το οποίο είχε σαφώς υποτιμήσει.
Από την άλλη, οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, η εκατόμβη των νεκρών και η λαϊκή οργή, έπεσαν σαν «βόμβα» στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ρίχνοντας βαριά τη σκιά τους στον όποιο προγραμματισμό είχε προχωρήσει η κυβέρνηση.
Εάν στα παραπάνω συνυπολογιστεί και το γεγονός πως ήδη από τα τέλη Ιουνίου οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις έδειχναν τη διαφορά μεταξύ ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ να διευρύνεται, τότε αντιλαμβάνεται κανείς το πολύ μικρό περιθώριο κινήσεων του Α. Τσίπρα.
Όπως και να έχει ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την προσφυγή στις κάλπες. Μία πιθανή περίοδος που «μυρίζει» εκλογές είναι το φθινόπωρο μετά και την επίσημη έξοδο από τα μνημόνια, κάτι το οποίο δεν αποκλείει και η ΝΔ αν και το βασικό της σενάριο δείχνει την άνοιξη του 2019, καθώς υπάρχουν πολλά μικρομασαία στελέχη που πιέζουν για παραμονή στην «καρέκλα», ως το τέλος, γνωρίζοντας ότι θα ξαναγυρίσουν στην αφάνεια και στη λαϊκή περιφρόνηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η παραίτηση Τόσκα και οι «καρατομήσεις» των αρχηγών των Σωμάτων δε φαίνεται να σβήνουν ούτε στο ελάχιστο τις «φωτιές» στο Μαξίμου, καθώς εκτός από τα εγκληματικά λάθη και τις ολιγωρίες τις πρώτες κρίσιμες ώρες της φονικής πυρκαγιάς από τον κρατικό μηχανισμό, ακολούθησε το επικοινωνιακό «Βατερλώ» της κυβέρνησης η οποία «έκρυψε» τους νεκρούς στη διάρκεια της σύσκεψης της 23ης Ιουλίου, ενώ γνώριζαν όλοι ότι υπήρξαν απώλειες ανθρωπίνων ζωών.
Πλέον, στο Μαξίμου σβήνουν και γράφουν ονόματα για τον επικείμενο ανασχηματισμό ο οποίος τοποθετείται χρονικά μετά την «έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια» και σίγουρα πριν τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Ένα όμως είναι σίγουρο, τίποτα δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι…
