Βραχυκύκλωμα προκάλεσε στον Αλέξη Τσίπρα και συνολικά στον ΣΥΡΙΖΑ, η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την κοστολόγηση των προγραμμάτων των κομμάτων είτε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είτε από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο είτε από κάποια κοινώς αποδεκτή αρχή.
Οι δηλώσεις στελεχών του κόμματος, ακόμη και αυτές της εκπροσώπου του, Πόπης Τσαπανίδου και οι απαντήσεις που επιχείρησαν να δώσουν αποκαλυπτικές της, ούτως ή άλλως, εμφανούς αδυναμίας τους να καταθέσουν κάποιο συγκεκριμένο κόστος.
Κρυπτόμενοι πίσω από τις γενικόλογες αναφορές για «κοστολογημένο πρόγραμμα», για κόστος της τάξεως των 5,5 δις. Ευρώ ή για κόστος «χαμηλότερο από τις απ ευθείας αναθέσεις της κυβέρνησης» οι υποψήφιοι βουλευτές και οι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ που βγαίνουν στα κανάλια αναδεικνύουν αυτό που βλέπουν οι πολίτες και γυρνούν την πλάτη: μια επανάληψη του προγράμματος Θεσσαλονίκης με υποσχέσεις που αν εφαρμοστούν έστω και κατά το ήμισυ, η χώρα θα βρεθεί μπροστά σε νέα μνημόνια και καταστάσεις που όλοι προσπαθούν ν΄ αφήσουν πίσω.
Η απάντηση της Πόπης Τσαπανίδου χαρακτηριστική, αφού σημείωσε πως ποτέ δεν κοστολογήθηκαν προεκλογικά προγράμματα., ενώ για να αποφύγει περαιτέρω συζήτηση επί τους θέματος πέταξε την μπάλα στην εξέδρα των… παρακολουθήσεων χωρίς όμως να καταφέρει ν΄ αλλάξει ατζέντα.
Υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που βγαίνουν στα ΜΜΕ αδυνατούν να δώσουν ένα αριθμητικό στοιχείο για κάποια από τα μέτρα που προτείνονται με το πρόγραμμα διακυβέρνησης που δόθηκε στη δημοσιότητα και το οποίο έχει εκτιναχθεί, σύμφωνα με τη ΝΔ, στα 83,7 δις. ευρώ μετά τις προτάσεις που κατατέθηκαν αναφορικά με τις δαπάνες για Παιδεία και Υγεία επί του ΑΕΠ.
Η κάθετη άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για μια κοστολόγηση του προγράμματός του αποτυπώνει την πραγματικότητα. Δηλαδή ότι κατάρτισε ένα πρόγραμμα με υποσχέσεις προς όλους, με αυξήσεις μισθών, αυξήσεις συντάξεων, ρυθμίσεις χρεών και οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί κάποιος, αντιγράφοντας στην κυριολεξία το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2014 στο οποίο όμως έχει προσθέσει και μια σειρά μέτρων που έχουν εκτινάξει το κόστος σε δυσθεώρητα ύψη.
Τα όσα δε υποστηρίζει η Κουμουνδούρου αναφορικά με το που θα βρει πόρους θυμίζει το αλήστου μνήμης «λεφτά υπάρχου» και ανοίγει διάπλατα το δρόμο για νέα φορολογική αφαίμαξη των πολιτών, ειδικά της μεσαίας τάξης που αποτέλεσε και συνεχίζει ν αποτελεί, παρά τις διαβεβαιώσεις Τσίπρα, τον κεντρικό στόχο της πολιτικής του κόμματός του.
