Ήταν το 2013, παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, όταν ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, έκανε μόδα το «καλή Παναγιά». Μία ευχή που λέγεται από εκείνες τις ημέρες σε όλη την Ελλάδα, αλλά είναι «αλλιώς» όταν την ακούει κανείς από τον δεύτερο τη τάξει στην πολιτειακή ιεραρχία του τόπου.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε κρατήσει τότε μια ελαφρώς ειρωνική στάση: Τα Μνημόνια ήταν η οικονομική πολιτική της χώρας, η Κουμουνδούρου στήριζε την ύπαρξή της στη δημιουργία ενός αντιμνημονιακού μετώπου, αλλά η συμμαχία με τον Πάνο Καμμένο ήταν ακόμα στα σπάργανα. Αυτό που ενδιέφερε τα στελέχη της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η αναβάθμιση της αγανάκτησης της ελληνικής κοινωνίας – εξ ου και η πανελλήνια ευχή στην Παναγία μετατράπηκε σχεδόν αυτόματα σε… προσκύνημα στην Ανγκελα Μέρκελ. Αλλά ο καιρός είχε γυρίσματα…
Μόλις επτά χρόνια μετά, ο Αλέξης Τσίπρας -και πάλι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης- αισθάνθηκε την κομματική ανάγκη να επαναλάβει με τον δικό του τρόπο την «καλή Παναγιά» του μεγαλύτερου πολιτικού του εχθρού, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετώπιζε εσωκομματικό κόστος. Ομως, στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πια ότι από τους ψηφοφόρους τους οι περισσότεροι ακούνε στο «καλή Παναγιά» – και όχι στο «ζήτω η αθεΐα»…
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στόλισε τις υμνωδίες στην Παναγία την Υπέρμαχο Στρατηγό, τη Θαλασσινή, τη Μάνα που προστατεύει τους αδυνάμους, με μία αδύναμη αναφορά στην «πίστη του καθενός», για να κρατήσει τα αριστερά προσχήματα. Δεν έπεισε κανέναν – ούτε τους πιστούς που ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε τα στελέχη της εποχής του 3%, που δεν θέλουν ούτε να ακούνε «καλή Παναγιά».
Η συνέχεια ήταν μάλλον αναμενόμενη, με τον κ. Καρανίκα να επιτίθεται στα «θηλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ» για να υποστηρίξει τον αρχηγό και μία σειρά στελεχών να βάλλει για πρώτη φορά ανοιχτά εναντίον του Αλέξη Τσίπρα.
Παρ’ όλα αυτά, το ζήτημα της Παναγίας δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Κουμουνδούρου: Σε μια στιγμή που η αξιωματική αντιπολίτευση περιμένει σε καθημερινή βάση την αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού ώστε να μιλήσει για κυβερνητική ανεπάρκεια, οι πρώην εκσυγχρονιστές «σύμμαχοι» του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να βάλουν στην ατζέντα του κόμματος τη διενέργεια διαλόγου με την Τουρκία εφ’ όλης της (τουρκικής) ύλης.
Ο μεν Αλέξης Τσίπρας μίλησε καθαρά πάνω στην εθνική γραμμή για το «ένα και μοναδικό» θέμα για το οποίο η Ελλάδα διατίθεται υπό προϋποθέσεις να διαπραγματευτεί με την Τουρκία -τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας- αλλά στελέχη όπως ο Νίκος Μπίστης λένε άλλα πράγματα…
Οπως λένε έμπειρα στελέχη του «παλιού» ΠΑΣΟΚ, το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι με την πολιτική των μεταγραφών, κληρονόμησε τον διχασμό του άλλοτε κραταιού κόμματος της Κεντροαριστεράς: Σήμερα, στους κόλπους του περιλαμβάνονται στελέχη του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για διάλογο με την Τουρκία, αλλά και «εκσυγχρονιστές», που επιθυμούν «να τα βρούμε σε όλα» με τους γείτονες, ακόμα και σε όσα μόνον εκείνοι θέτουν…
Μετά το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, οι δημοσκοπήσεις θα επανακάμψουν. Η αύξηση των κρουσμάτων θα έχει μια επίπτωση στα ποσοστά της κυβέρνησης, αλλά για τον Αλέξη Τσίπρα το στοίχημα έγκειται στο κατά πόσο θα έχει κέρδη από αυτήν την εξέλιξη. Και εκεί θα χρειαστεί τη βοήθεια της Παναγίας…
