Του Βαγγέλη Αποστολίδη
Ο πολυθρύλητος ανασχηματισμός του υποτιθέμενου μετρ των πολιτικών κινήσεων Α. Τσίπρα τελικά αποδείχτηκε μέγα φιάσκο. Τελικά από το πολύ σβήσε γράψε ο Αλέξης έμεινε από γομολάστιχα και μολύβι…
Πέραν του αστείου, ας τα πάρουμε από την αρχή, όπως είχα γράψει σε προηγούμενα άρθρα (βλπ. « Αδύναμος και όμηρος εσωκομματικών ισορροπιών…» «Με λύσσα») , ο Τσίπρας είναι στριμωγμένος πολιτικά και έχει ξεμείνει από πάγκο. Ο ανασχηματισμός στερείται πολιτικών χαρακτηριστικών. Δεν αντέχει σε καμία κριτικής και είναι αντάξιος ενός πρωθυπουργού εν πανικώ και υποβασταζόμενου από τον Π Καμμένο Δεν σηματοδοτεί οποιαδήποτε πολιτική στροφή ή επιλογή. Είναι ο ανασχηματισμός του τίποτα, μια απολίτικη επικοινωνιακή φούσκα .
Είναι πλέον ολοφάνερο και μετά τον χθεσινό ανασχηματισμό παρωδία, ότι το Μαξίμου βρίσκεται σε απελπισία, ανήμπορο να αντιδράσει στην επερχόμενη ήττα, ενώ ήδη το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να «βράζει», καθώς το «αριστερό προφίλ» της κυβέρνησης και τα νέα «πολιτικά άφθαρτα», κυρίαρχα ζητήματα της εκλογικής ατζέντας του κόμματος πήγαν περίπατο…
Η είσοδος στο κυβερνητικό σχήμα προσώπων της «ψεκασμένης» δεξιάς, της «σημιτικής φρουράς» και περισσότερων στελεχών των ΑΝΕΛ για να είναι ευχαριστημένος ο συγκυβερνήτης Πανάρας, που μένει στην κυβέρνηση μέχρι να την ρίξει…(λέμε τώρα), είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς συνδυάζονται με το χθεσινό μάθημα του Τσίπρα από το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για την «αριστερή ιδεολογία» και το «χρέος του Αριστερού» και τις δεσμεύσεις του για «αριστερή πολιτική» στη μεταμνημονιακή εποχή προς όφελος του κόσμου της εργασίας.
Υποτίθεται ότι η στόχευση που πρυτάνευσε στη λογική του Τσίπρα, ήταν η αμφίπλευρη διεύρυνση προς τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ώστε να διεμβολίσει το εκλογικό τους ακροατήριο, και να προσελκύσει ψηφοφόρους τους. Ουδέν ατυχέστερον. Τα πρόσωπα που επελέγησαν προέρχονται από τους δύο πολιτικούς χώρους αλλά δεν τους σηματοδοτούν και δεν προσδίδουν δυναμική στο εγχείρημα. Αντιθέτως το απαξιώνουν.
Τα πρόσωπα «φανάρια» της κυβερνητικής διεύρυνσης υποτίθεται πως είναι η Κατερίνα Παπακώστα και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Η πρώτη με τόση χολή που έριχνε στο παρελθόν εναντίον της κυβέρνησης, καθίσταται εκ των πραγμάτων αναξιόπιστη να υπερασπιστεί τη νέα κυβέρνηση, αλλά και τη δική της επιλογή. Η υπουργοποίησή της δεν δημιουργεί καμία δυναμική. Η Παπακώστα θεωρείται ακραιφνής καραμανλική, που πίνει νερό στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού και που τσακώθηκε για χάρη του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Δεν μπορεί όμως ένας Μίχαλος, μια Κατερίνα ή ένας Αντώναρος να χαρακτηρίζουν ως «δεξιό δεκανίκι» ολόκληρο το καραμανλικό στρατόπεδο. Κάποιος λοιπόν, πρέπει να τους βάλει στη θέση τους…
Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου που ήταν προϊόν του κομματικού σωλήνα του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον φθαρμένο πολιτικό προϊόν. Η θέση της ως Γραμματέως του ΠΑΣΟΚ ήταν το απρόσμενο αποτέλεσμα των νεωτερικών «ανησυχιών» του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος ήθελε για λόγους φεμινιστικού συμβολισμού, να ορίσει γυναίκα ως Γραμματέα του κόμματος. Του συστάθηκε η Μαριλίζα καθότι είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία ως πιστή και σκληρή κομματική (ή σκληρό κομματόσκυλο, κατά τους άσπονδους συντρόφους της, αφού η συνήθης «αποστομωτική» φράση στους κριτικούς συνομιλητές της ήταν: «ξέρουμε εμείς οι κομματικοί»). Ο επαγγελματικός βίος της ήταν συνυφασμένος με – και εξαρτώμενος από – την ανοδική πορεία του ΠΑΣΟΚ την εποχή που πρόσφερε ευκαιρίες (αξιοζήλευτες επαγγελματικές θέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, και τελικώς ευρωβουλευτής), ενώ στα πάτρια διετέλεσε Γ.Γ. Εμπορίου, υπουργός Υγείας, και αν. υπουργός Εξωτερικών. Όλα επί ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο η διακριτή αλλά προσκολλημένη στους κομματικούς αρμούς πορεία της, δεν της προσέφερε αυτόνομη ακτινοβολία. Οι του ΠΑΣΟΚ την καταχωρούν στις τάξεις των αγνωμόνων προδοτών, και είναι αμφίβολο εάν η υπουργοποίησή της θα επιφέρει προστιθέμενη πολιτική αξία στο εγχείρημα του ανασχηματισμού – για εκλογική δεν τίθεται καν συζήτηση.
Πολιτικά παρτάλια λοιπόν και οι δύο μαζί, πλαισιωμένα από μορφές όπως η ανύπαρκτη Νοτοπούλου που έγινε υφυπουργός ενώ υπήρχαν αξιόλογοι Συριζαίοι βουλευτές, και με την Χρυσοβελώνη και τον Μπόλαρη, αυτή είναι η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί κρίσιμα θέματα το επόμενο διάστημα. Και κυρίως όλοι αυτοί θα πάρουν αποφάσεις για το Μακεδονικό ή θα μας σώσουν από τον Ρουβίκωνα που πλέον κάνει πλάκα στο κράτος. Έρμη Πατρίδα που κατάντησες… να περιμένεις να σε σώσουν τα ρετάλια…
Κοντολογής ο ανασχηματισμός πολύ περισσότερα προβλήματα θα δημιουργήσει παρά θα λύσει.
Το πολιτικό συμπέρασμα από το νέο κυβερνητικό σχήμα είναι ένα: Οι μέρες του Τσίπρα στην πολιτική γενικώς κι όχι μόνο στην κυβέρνηση, είναι μετρημένες. Τον εγκαταλείπουν όλοι όσοι θα μπορούσαν να τον στηρίξουν στο μέλλον.
Και κάτι ακόμα… ξεμπερδεύουμε από αυτούς…
.
Ετικέτες: Τσίπρας, ανασχηματισμός, εκλογές
