Tου Βαγγέλη Αποστολίδη
Ελεύθεροι αφέθηκαν ο εκδότης του “Φιλελεύθερου” Θαν. Μαυρίδης, ο διευθυντής Παν. Λάμψιας και η αρχισυντάκτρια του πολιτικού ρεπορτάζ Κατ. Γαλανού μετά το σάλο που ξέσπασε και κατόπιν απόφασης του εισαγγελέα, ο οποίος διέταξε προκαταρκτική εξέταση για να διερευνηθεί η τυχόν διάπραξη του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης.
Οι δημοσιογράφοι της εφημερίδαςπέρασαν τη νύχτα στο κρατητήριο του Α.Τ. Εξαρχείων μετά από μήνυση που κατέθεσε ο Πάνος Καμμένος και την αυτόβουλη παρουσία τους αρχικά στη ΓΑΔΑ και μετά στο ΑΤ Εξαρχείων.
Και κάπως έτσι έλαβε τέλος, προς το παρόν, η απίστευτη περιπέτεια των δημοσιογράφων που επειδή τόλμησαν να ενοχλήσουν τον ακομβίωτο στρατάρχη με την γραφίδα τους βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις χειροπέδες. Αλλά και σήμερα εκ νέου απειλήθηκαν ανοιχτά και εκφοβιστικά, από τον αγχωμένο ενώπιον του πολιτικού του τέλους Π. Καμμένο.
Πρόκειται ξεκάθαρα για επιστροφή στα μαύρα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών, όπου όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τον… πατριωτισμό των συνταγματαρχών τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι και ο δρόμος προς την εξορία ανοιχτός.
Αλήθεια, τι έχει να πει για όλα αυτά ο Α. Τσίπρας, που με θράσσος χιλίων μαϊμούδων κατηγορεί την αντιπολίτευση για ακροδεξιά νοοτροπία, προσπαθώντας να υποδυθεί τον εκπρόσωπο του κράτους δικαίου ;
Αν του έχει μείνει έστω κι ελάχιστη αριστερή συνείδηση και τσίπα, θα πρέπει να αναθεωρήσει και να μαζέψει τον Καμμένο αντί να τον στηρίζει ή καλύτερα να τον πετάξει έξω από την κυβέρνηση.
Μια βολική λύση θα ήταν να συνεργαστεί από τώρα με τους Ποταμίσιους κι όχι να περιμένει να τους εντάξει στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ μετά από την υπερψήφιση της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών, όπως ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο (δες «Ο Τσίπρας διαλύει τους ΑΝΕΛ και φτιάχνει νέα πλειοψηφία»).
Σε διαφορετική περίπτωση δικαιώνει απόλυτα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος κατ’ επανάληψη του έχει επισημάνει ότι είναι αυτός που πορεύεται αγκαλιά με την ακροδεξιά κι όχι η Νέα Δημοκρατία ασφαλώς.
Η τραμπούκικη συμπεριφορά του Καμμένου ήταν αναμενόμενη, είναι αποτέλεσμα του πανικού του λόγω της δημοσκοπικής κατάρρευσης των ΑΝΕΛ.
Και στο παρελθόν βέβαια συμπεριφέρονταν ανάλογα, αλλά τώρα επιεικώς… έχει ξεφύγει.
Πλέον είναι ανεξέλεγκτος οι αλλοπρόσαλλες πράξεις του είναι καιρός να απασχολήσουν και τον Αλέξη.
Άρα η έξοδός του από την κυβέρνηση είναι μονόδρομος.
Ο τρόμος του μπροστά στην απώλεια της εξουσίας, είτε αυτή μεταφράζεται σε υπουργικές ή βουλευτικές καρέκλες, τον έχει τυφλώσει φτάνοντας στο σημείο να επιτίθεται σκαιότατα ακόμα και κατά συναδέλφων του και συμπολιτευόμενων δημοσιογράφων, όπως ο Ν. Κοτζιάς και ο Κ. Βαξεβάνης.
Την ίδια στιγμή εξαπολύει μύδρους κατά δικηγόρων, εμπλέκοντας μέχρι και ονόματα άλλων δημοσιογράφων σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί τον καταγγελτικό του λόγο.
Θα μου πει κάποιος «τί κάθεσαι κι ασχολείσαι με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν πάνε να πνιγούν όλοι μαζί μετά από τα δεινά που έφεραν στη χώρα;»
Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Καλώς ή κακώς ο Τσίπρας ηγείται της χώρας. Συνεπώς θα πρέπει να πράξει τα δέοντα ώστε να προστατευτεί η δημοκρατικότητά της κι όχι να καταντήσει η Ελλάδα Μπανανία.
Είναι το ελάχιστο που επιβάλλεται να κάνει μετά από το τέλος των αυταπατών που φόρτωσαν στην πλάτη του λαού άλλα 100 δισ. Γέμισαν την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, ζητούν την φυσκή εξόντωση των συνταξιούχων, έδιωξαν από τη χώρα 700.000 νέους επιστήμονες, υποθήκευσαν την εθνική περιουσία για 99 χρόνια και οδήγησαν στο ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Αντί λοιπόν να προσπαθεί να κατευνάσει τον Καμμένο στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους ας του δείξει την πόρτα της εξόδου από την κυβέρνηση.
Μετά από τις διώξεις κατά δημοσιογράφων το φάντασμα της χούντας πλανάται πάνω από το Μαξίμου.
Μήπως όμως αυτός είναι ο πραγματικός στόχος του Α. Τσίπρα η εκτροπή του πολιτεύματος σε «λαϊκή δημοκρατία» τύπου Λατινικής Αμερικής…
Μέχρι τις εκλογές έχουμε να δούμε πολλά… Προσδεθείτε…
