Είναι πολιτικό δεδομένο ότι η συντριβή στις επερχόμενες εθνικές εκλογές θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Όχι μόνο γιατί αυτό διδάσκει η Ιστορία. Αλλά γιατί ουσιαστικά χθες «έσπασε» η ηθική και πολιτική «ραχοκοκαλιά» του ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργώντας, έτσι, τις προϋποθέσεις για την πολιτική ρευστοποίηση ενός κόμματος και ενός «ηγέτη», που ούτως ή άλλως υπήρξαν δημιουργήματα μιας ανεπανάληπτης συγκυρίας. Αυτό που ήταν αδύνατον να συμβεί χθες, δηλαδή να αρχίσει το ταξίδι του ΣΥΡΙΖΑ προς τα μικρά ποσοστά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμβεί με την προκήρυξη των εθνικών εκλογών.
Η δήθεν “ηθική” και πολιτική ραχοκοκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ «έσπασε» από τη λαϊκή ετυμηγορία της 26ης Μαΐου. Ουδείς μπόρεσε ποτέ να ανέβει Γολγοθά με σπασμένη την πολιτική και την ηθική ραχοκοκαλιά του. Και η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τις εθνικές εκλογές είναι κανονικός Γολγοθάς. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει η εξής εικόνα: Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά με ποσοστό κοντά στο 25%, με 8 «δανεικούς» βουλευτές, εκ των οποίων οι 4-5 έχουν «εισπράξει» υπουργικά χαρτοφυλάκια. Μια τέτοια κυβέρνηση είναι προφανές ότι στερείται και πολιτικού και ηθικού ερείσματος.
Από την άλλη, η Ν.Δ. υπό τον Κ. Μητσοτάκη ανέβηκε σε ποσοστά τα οποία είχε πολλά χρόνια να δει.
Πέτυχε μια πεντακάθαρη νίκη, αποσπώντας μετά από πολύ καιρό θετική ψήφο. Και είναι προφανές ότι το μεγάλο ρήγμα που άνοιξε στον καθεστωτισμό του ΣΥΡΙΖΑ -που είχε προκαλέσει μέχρι και φόβο σε τμήμα της ελληνικής κοινωνίας- θα του δημιουργήσει νέα και μεγάλη πολιτική αιμορραγία. Ενισχύοντας ταυτοχρόνως τη Ν.Δ., που πέτυχε να… απενοχοποιήσει τη «Δεξιά». Η Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη κατάφερε να πείσει ότι δεν είναι η «Δεξιά» που «ο λαός δεν ξεχνά», αλλά είναι το κόμμα της υπευθυνότητας, του ορθολογισμού και της κανονικότητας.
Η ψύχραιμη ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος παραπέμπει σε συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού έχασε οριστικά και το πλεονέκτημα που του εξασφάλιζε η διαχείριση της εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν είναι ένα κόμμα που διεκδικεί καν την εξουσία. Είναι το κόμμα που την έχει χάσει. Οι ελληνοποιήσεις και η πελατειακή χρησιμοποίηση του κράτους επέτρεψαν στον ΣΥΡΙΖΑ να μην υποστεί χθες τυπική «στρατηγική ήττα». Υπό την έννοια ότι το απόλυτο ποσοστό του δεν είναι ποσοστό ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Η Ν.Δ., από την πλευρά της, πέτυχε «στρατηγική νίκη».
Η οποία, σε συνδυασμό με την εμπέδωση της αίσθησης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «αποχωρεί», δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις ώστε η «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ να ολοκληρωθεί στις επικείμενες εθνικές εκλογές. Αλλωστε, δεν έχουν υπάρξει ποτέ στην Ιστορία εθνικές εκλογές που ακολούθησαν ευρωεκλογές στις οποίες να μη διευρύνθηκε σημαντικά η διαφορά που καταγράφηκε στις ευρωεκλογές. Ουσιαστικά, η «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ δεν συντελέστηκε τυπικά χθες. Άρχισε όμως. Και, κατά πάσα βεβαιότητα, θα ολοκληρωθεί στις επικείμενες εθνικές εκλογές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι στο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ εμπεριέχεται και το ποσοστό που προήλθε από την ψήφο των «ελληνοποιημένων». Οι οποίοι κατευθύνθηκαν συμπαγώς στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η «κρίσιμη μάζα» διέσωσε τον ΣΥΡΙΖΑ από το απροκάλυπτο φλερτ με το 20%.
Την ίδια στιγμή, το κόμμα του Γ. Βαρουφάκη έχει αρκετές πιθανότητες να εξελιχθεί σε μια «πληγή στα πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ», η οποία, αντί να επουλώνεται, να εξαπλώνεται. Ενώ η ώσμωση που εκ των πραγμάτων θα δημιουργηθεί με τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί υπό προϋποθέσεις να δημιουργήσει νέα εσωκομματικά δεδομένα στο -ακόμα- κυβερνών κόμμα του αποδυναμωμένου Α. Τσίπρα. Ο Α. Τσίπρας από «άχαστος» έγινε σε ένα βράδυ πολύ «εύκολος» αντίπαλος. Οχι μόνο για τον «Κούλη» που έγινε Κυριάκος, αλλά και για πολύ πιο μικρά αλλά φιλόδοξα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα δεδομένα με το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής έχουν αλλάξει ριζικά. Στην τεράστια διαφορά που καταγράφηκε συμπυκνώνεται η σταδιακή αλλά αθροιστική αποσύνθεση ενός πολιτικά και ηθικά διάτρητου πολιτικού συστήματος. Το οποίο, μες στην αλαζονεία του, στον καθεστωτισμό και στη διχαστική αντίληψή του, πίστεψε ότι μπορούσε να εμπαίζει τους Έλληνες και να κρύβει άλλοτε νεκρούς -τους νεκρούς στο Μάτι-, άλλοτε τους Πετσίτηδες, άλλοτε τους Πολάκηδες κι άλλοτε τις ξάπλες στα κότερα των ελίτ.
