Γελεμπουρδέζος: Ναύαρχος στην ταινία της Φίνος Φιλμ, ‘’Δεσποινίς Διευθυντής’’ της γνωστής ναυτικής οικογενείας των Γελεμπουρδέζων. Παραθέτω τον διάλογο, μεταξύ των ηθοποιών Νικολαϊδη και Παπαγιαννόπουλου, ο πρώτος ναύαρχος κι ο δεύτερος, ο πατέρας της Διευθυντού Βασιλείου (Καρέζη ):
- Ναύαρχος Γελεμπουρδέζος
- Γελεμπουρδέζος; Ναυτικό όνομα, πολύ γνωστό…
- (με καμάρι) Κάτι κάναμε και μεις για το Ναυτικό…
- Ναι, ναι. Δε μου λέτε, έναν Γελεμπουρδέζο, αντιπλοίαρχο, που κόλλησε το καράβι, προ ετών, στον Ισθμό, τι τον έχετε;
- Υπερβολές του κιτρίνου τύπου…
Η περσόνα του ΄΄Γελεμπουρδέζου΄΄, αν και είχε δημιουργηθεί το 1964, παραμένει διαχρονική. Είναι ο ναύαρχος του γλυκού νερού, που αν και έχει διωχθεί από το Πολεμικό Ναυτικό, λόγω ανικανότητας, εν τούτοις, κυκλοφορεί σαν φουσκωμένο παγώνι, έχει οικονομική άνεση, είναι πρόεδρος σε κατασκευαστική εταιρεία κι έχει πολλούς φίλους στην υψηλή κοινωνία. Είναι μια καρικατούρα Ναυάρχου, που όσοι τον παίρνουν στα σοβαρά μετανιώνουν, ενώ ο ίδιος χωρίς κανένα πρόβλημα, κινείται και μετακινείται, από το ένα πεδίο στο άλλο, από τον ένα στόχο στο δεύτερο, προσβλέποντας στα όποια κέρδη και αν κάποιος τον φτύσει, ψιχάλα θα πει ότι είναι και όχι ροχάλα.
Παυσανίας: Στρατηγός των Σπαρτιατών (510 ή 515 – 470 π.Χ.). Μετά το θρίαμβό του στις Πλαταιές, εστάλη από τους εφόρους της Σπάρτης, να απελευθερώσει ελληνικές πόλεις της Κύπρου και του Ελλήσποντου που είχαν καταλάβει οι Πέρσες. Φαίνεται πως κάποια στιγμή, άρχισε να τον γοητεύει η περσική χλιδή, και άρχισε να επικοινωνεί με τον Ξέρξη. Ανακλήθηκε, δικάστηκε και αθωώθηκε, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων. Απεβίωσε, λόγω ασιτίας, εντός του Ναού της Αθηνάς, όπου είχε καταφύγει, ικέτης, όταν η είσοδος του ναού χτίστηκε με εντολή των συμπατριωτών του.
Νενέκος: Ο Δημήτριος Νενέκος ήταν οπλαρχηγός το 1821 στην περιοχή της Πελοποννήσου και της Δυτικής Στερεάς. Σαν ήρθε ο Ιμπραήμ Πασάς, εκτός από τα όπλα χρησιμοποίησε και την εξαγορά. Έτσι λοιπόν ο Νενέκος και εξαιτίας της αντιζηλίας που είχε με τον Βασ. Πετμεζά , οπλαρχηγό κι αργότερα, βουλευτή και γερουσιαστή, αποφάσισε να προσκυνήσει και αυτομόλησε. Αγωνίστηκε στο πλευρό του Ιμπραήμ και μάλιστα ο Σουλτάνος τον ονόμασε Μπέη! Μετά το σύνθημα του Κολοκοτρώνη, ΄΄Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους΄΄, συγγενικό πρόσωπο τον δολοφόνησε
Το τελευταίο χρονικό διάστημα φοριέται πολύ ο τύπος του ‘’Γελεμπουρδέζου’’. Και ενώ από τη μία πλευρά αντιμετωπίζονται οι μιμητές του, ως πρόσωπα σοβαρά και ικανά και, ως εκ τούτου, εξαίρεται η προσφορά τους, από άλλη πλευρά, αντιμετωπίζονται περίπου ως Παυσανίες ή Νενέκοι.
Στην πρόσφατη εκδοχή του, οι ακραίοι χαρακτηρισμοί που είδαν το φως της δημοσιότητος ήταν εξόχως υποκριτικοί: η μισή κοινοβουλευτική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει συγκροτηθεί από μεταγραφές τέτοιου τύπου. Πέραν τούτου, δεν χρειάζεται και μεγάλη σοφία για να καταλάβει κανείς, ότι οι σφοδρές αντιδράσεις εναντίον των δύστυχων ΄΄Γελεμπουρδέζων΄΄, διόλου αθώες και αυθόρμητες ήταν. Τουναντίον, ήταν προσχεδιασμένες για να τους βγάλουν από τη μέση και να εξυπηρετηθεί έτσι η επίτευξη συγκεκριμένων πολιτικών στόχων. Προβοκατόρικες μέθοδοι. οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά κόρον, παλαιόθεν και χαρακτηρίζουν τον χώρο από τον οποίο προέρχονται. Από την άλλη, οι προσκλήσεις της Κυβέρνησης, μπορεί να ήταν κινήσεις καλής προαίρεσης και προς την κατεύθυνση της συναίνεσης, εκ του αποτελέσματος, όμως, απεδείχθησαν ουτοπικές και πολιτικά απλοϊκές.
Όσο για τους περιφερόμενους και περιπλανώμενους, Γελεμπουρδέζους της πολιτικής, πάντοτε υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Άλλωστε, δεν φταιν αυτοί, τέτοια είναι η φύση τους!
Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε.α – Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Ν.Δ. Α’ Πειραιώς και Νήσων
