Έτοιμος να περάσει κάτω από το ψυχολογικό όριο του 20% στις μετρήσεις κοινής γνώμης είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η αρνητική δυναμική που αναπτύσσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η πανθομολογούμενη αδυναμία του να συντάξει και να υποστηρίξει μια, έστω, αντιπολιτευτική πρόταση της προκοπής ενισχύουν περαιτέρω τη δυναμική αυτή και της προσδίδουν μόνιμα χαρακτηριστικά.
Καθόλου τυχαία τα Μ.Μ.Ε. στάθηκαν εξαιρετικά αδιάφορα στην παρουσίαση της έκθεσης ιδεών «Μένουμε Όρθιοι» και στη διάρκεια της εκδήλωσης περιέγραψαν με έντονα χρώματα την αδυναμία του κόμματος και του κ. Τσίπρα προσωπικά να πουν κάτι διαφορετικό από τα ήδη γνωστά και παρωχημένα για την αντιμετώπιση της ύφεσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κλωθογυρνάει γύρω από τις επιλογές του της περιόδου 2015-2018, όταν διέλυσε συνειδητά και σχεδιασμένα την μεσαία τάξη και τροφοδότησε τα χαμηλότερα στρώματα με επιδόματα πείνας από διαθέσιμα που είχαν πληρωθεί με αίμα και δάκρυα από την μικρομεσαία αγορά και δεν φαίνεται ικανός ούτε καν να αναγνώσει την εποχή και τις ανάγκες της.
Η παραγωγή πολιτικών προτάσεων δείχνει να έχει εγκλωβιστεί στην εσωτερική γκρίνια, οι συνιστώσες και οι γεφυροποιοί ασχολούνται σε εικοσιτετράωρη βάση με την επόμενη μέρα επιχειρώντας να ξεκινήσουν την κούρσα της διαδοχής από τις καλύτερες δυνατές θέσεις και διάθεση συνεργασίας και συνεννόησης για ένα πρόγραμμα πολιτικής δράσης δεν προκύπτει στον ορίζοντα.
Στο χάος των διαγκωνισμών για την pollposition στην προοπτική της «μετά Τσίπρα» εποχής καταγράφονται και οι εξάρσεις λαϊκισμού που διακινούνται από διάφορους επίδοξους Πολάκηδες ( ο αυθεντικός έχει και μια αξιοπρόσεκτη σταθερή στάση, που τον διαχωρίσει από τους μιμητές του) σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να επενδύσουν στα χαμηλότερα ένστικτα του πόπολου και να κερδίσουν πόντους.
Στο μαύρο χάλι της Κουμουνδούρου και των πέριξ γεφυρών ήρθε να προσδώσει χαρακτηριστικά μονιμότητας η ανακοίνωση από Μέρκελ – Μακρόν του πακέτου βοήθειας για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του κορωνοϊού. Τα τεράστια, για το ελληνικό μέγεθος, χρηματικά ποσά που πρόκειται να εκταμιευθούν και οι διαφαινόμενοι εξαιρετικά λειτουργικοί όροι για την διάθεση τους σκόρπισαν τρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ κι απογείωσαν την εσωστρέφεια και την αδυναμία να αρθρωθεί ένας στοιχειώδης πολιτικός λόγος « για το ζητούμενο».
Μετά από κάτι ψελλίσματα «ναι μεν, αλλά» ανακαλύφθηκε « ένα νέο μνημόνιο», επενδύθηκαν πάνω του ελπίδες, οι οποίες στη συνέχεια, μόλις ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του ευρωπαϊκού σχεδίου κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.
Η δημοσιοποίηση των προθέσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαχειριστεί το συγκλονιστικό πακέτο σε αγαστή συνεργασία με ειδικούς, με στόχο «μια νέα οικονομία στη χώρα» και η θετικότατη αποδοχή της από όλες τις κοινωνικές δυνάμεις αποτελείωσε τις ελπίδες του κ. Τσίπρα «να βρεθεί κάτι αρνητικό να πούμε για να αποκτήσουμε και πάλι ρόλο».
Τελευταία ανακάλυψη «η ενισχυμένη εποπτεία της Ευρώπης για τη διαχείριση του πακέτου βοήθειας» την οποία επισείουν διάφοροι Συριζαίοι καλοθελητές στα Μ.Μ.Ε. με στόμφο, λες και ανακάλυψαν τώρα την Αμερική.
Λες κι υπήρχε πιθανότητα η Ευρώπη να αποφασίσει να παρέμβει στο δρόμο προς την πολιτική της ενοποίηση ( περί αυτού πρόκειται) με αυτό το συγκλονιστικό πακέτο των 750 δισεκατομμυρίων και να απέχει από την εποπτεία τη διαχείρισης του. Ούτε ο Καρανίκας με την ομπρελλοκρατούσα τέτοια ανακάλυψη!!!
Ο φόβος του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι ιδρώνει τις παλάμες όλων πλέον στην Κουμουνδούρου. Τρέμουν την πρώτη καταγραφή στις δημοσκοπήσεις με τον άσο μπροστά, καθώς μια ανάλογη εξέλιξη θα σημάνει την αρχή του κατήφορου χωρίς φρένα. Δεν αντέχει μια τέτοια εξέλιξη το ιερατείο και δείχνει εντελώς αδύναμο να την διαχειριστεί.
Με τον άνεμο αντίθετο ( κι όχι ούριο όπως το 2015) τα πανιά δεν θα φουσκώσουν και κανένα κύμα δεν θα είναι πρόσφορο για να το καβαλήσουν στο δρόμο προς την εξουσία.
