Για να πάρει τη ρεβάνς για την ιστορική ήττα που υπέστη ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ από το «στρατιωτικό σκέλος» του Κ.Κ.Ε. και τον Δημήτρη Κουτσούμπα ψάχνεται ο Αλέξης Τσίπρας, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να σώσει ο,τιδήποτε αν σώζεται από την τρωθείσα τιμή του και από την ηγεμονία του που κινδυνεύει να ακυρωθεί στην άτυπη κόντρα της με την κομμουνιστική ορθοδοξία.
Του Χρήστου Υφαντή
Όσα συνέβησαν (και εκτιμήθηκαν αναλόγως) στους εορτασμούς για την επέτειο του Πολυτεχνείου έχουν προκαλέσει τεράστια εσωτερική σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ολοένα και αυξανόμενος αριθμός στελεχών εγκαλούν, δημόσια και ιδιωτικά, την ηγετική ομάδα για σειρά λανθασμένων χειρισμών που επέτρεψαν στο Κ.Κ.Ε. να κυριαρχήσει εύκολα στο χώρο της Αριστεράς και να συνδέσει τις εκδηλώσεις με τις δικές του πολιτικές προτεραιότητες. Ο Κουτσούμπας ενέγραψε υποθήκες πρωτοκαθεδρίας εντός της Αριστεράς και αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς άλλα ανέμενε από την στάση του και άλλα εισέπραξε.
Απέναντι στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ο Τσίπρας αναμένεται να κινηθεί πολιτικά με επιθετική διάθεση και να χρησιμοποιήσει την επέτειο από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες και να επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο οδηγού απέναντι στην «κυβερνητική χούντα».
Αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να πατάει σε δύο βάρκες, ούτε να επιλέξει να αντιμετωπίσει την κυβερνητική «βαρβαρότητα» με διάθεση συνεννόησης ή με ανέξοδους και άστοχους τακτικισμούς. Θα βγει στην επίθεση, μάλλον στην αντεπίθεση και θα ψάξει με όλες τις δυνάμεις του τις προσφορότερες τακτικές για να προκαλέσει την παρέμβαση της αστυνομίας και να εγγράψει υποθήκες πάνω σε συγκρούσεις και (πιθανούς) τραυματίες.
Ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης επετείου, η καταγγελία της ακραίας αστυνομικής βίας προσφέρεται για την αύξηση της έντασης της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, καθώς σηματοδοτεί μια δολοφονία προϊόν της τυφλής αστυνομικής βίας, άρα συνάδει με τις πιο ακραίες πολιτικές προσεγγίσεις του χώρου και αποτελεί «τη χαρά κάθε δικαιωματιστή». Όχι άδικα.
Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου κινητοποιεί ειδικότερα τη νεολαία του κόμματος και τις ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που εξακολουθούν να είναι πλησίστιες στο κόμμα και να συνδέονται μαζί του μέσω συγκεκριμένων στελεχών που ηγούνται των τομέων δικαιωμάτων και είχαν κορυφώσει τις παρεμβάσεις τους υπέρ συγκεκριμένων κοινωνικών συλλογικοτήτων τις μέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας φέρεται αποφασισμένος να επωφεληθεί από τον ειδικό χαρακτήρα της επετείου της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου και να επιχειρήσει κατεβάσει στο δρόμο τις περισσότερες από τις κομματικές δυνάμεις, ενώ θα απευθυνθεί (αν τελικώς το κρίνει απαραίτητο) και σε όλες τις αριστεροειδείς συλλογικότητες, που έμειναν χωρίς αντικείμενο στο Πολυτεχνείο και, πλέον, είναι λογικό να ρίξουν όλο το ειδικό τους βάρος στην επέτειο της δολοφονίας του νεαρού από τον Κορκονέα.
Δύσκολο το παιχνίδι, αλλά απαραίτητο σε αυτό τον ιδιότυπο εσω-αριστερό ανταγωνισμό που εξελίσσεται, από την ώρα που τα τρία κόμματα αποφάσισαν να συμπορευθούν αυτή την περίοδο και να επενδύσουν πολιτικά στις συνθήκες περιορισμού των δικαιωμάτων που διαμορφώνονται από την πανδημία.
Η άφρων επιλογή Τσίπρα να δεχθεί να συνυπάρξει σε ένα ιδιότυπο αριστερό μέτωπο με το Κ.Κ.Ε. και τον Βαρουφάκη («τον κάναμε νοματαίο» έλεγαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ) σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ταλανίζεται από έντονες εσωτερικές συγκρούσεις και η ενότητα του κόμματος είναι σε υποχώρηση έφερε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και η εξέλιξη αυτή παρήγαγε, με τη σειρά της, μεγάλες γκρίνιες στην Κουμουνδούρου για την εικόνα «χαβαλέ» που παρουσίασε το κόμμα.
Στη διαμόρφωση της συγκεκριμένης στάσης του κ. Τσίπρα συμβάλλει και η προοπτική στις αρχές Δεκεμβρίου να έχει μειωθεί η ένταση της πανδημίας και να είναι σε εξέλιξη η μερική, έστω, άρση του lockdown, προοπτική που θα διευκολύνει σημαντικά τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να πάρει τις τελικές αποφάσεις του, χωρίς την πίεση της περιόδου που η πανδημία κορυφώθηκε, όπως συνέβη στην επέτειο του Πολυτεχνείου.
Στην επέτειο Γρηγορόπουλου ο Τσίπρας υπολογίζει βάσιμα ότι θα έχει βασικό αντίπαλο τον Βαρουφάκη και όχι τον Κουτσούμπα, καθώς το Κ.Κ.Ε. τηρεί κάθε χρόνο κάποιες σημαντικές αποστάσεις από διάφορους αριστερόστροφους αγανακτισμένους, που ζουν για την ίδια τη σύγκρουση χωρίς να υπολογίζουν τις επιπτώσεις της. Ο κ. Βαρουφάκης και το ΜΕΡΑ25 δεν έχουν το ειδικό βάρος να δημιουργήσουν προβλήματα στην δημόσια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούνται παραπληρωματικές δυνάμεις, άρα εύκολα αντιμετωπίσιμες στο πεδίο της επικοινωνίας.
Ευκολότερος αντίπαλος, ευκολότερη επικράτηση και ηγεμονία στην επικοινωνία είναι η σκέψη του κ. Τσίπρα κι με αυτή πορεύεται μέχρι στιγμής.
Τι, τελικώς, θα αποφασίσει θα φανεί σύντομα από τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ στις μέρες που έρχονται. Η πιθανότητα να «αυτοκτονήσει πολιτικά» δεν είναι καθόλου αμελητέα!
