Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Το ζήτημα το συνόψισε με επιτυχία μια φίλη της στήλης: «Πλέον, δεν ασχολούμαι με όσα λένε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κοιτάζω μόνο τις αντιδράσεις αυτών που ενώ δεν ανήκουν οργανικά στον ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν να τους στηρίζουν και να τους ανέχονται». Εξαιρετικά εύστοχο, και είναι και η δική μας στάση απέναντι σε αυτό το φαινόμενο. Εκείνοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Το ζήτημα είναι πώς αντιδρούν οι υπόλοιποι στα κυβερνητικά καμώματα.
Όμως, η στάση που έχει κρατήσει η Εκκλησία της Ελλάδος και ο κ. Ιερώνυμος προσωπικά απέναντι στην κυβέρνηση ορίζει μια κατηγορία από μόνη της.
Δεν μπορούμε να σκεφτούμε άλλο θεσμό, τόσο μεγάλης εμβέλειας, που να προσέφερε και να προσφέρει τόσο μεγάλη και θερμή στήριξη στον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.
Την Τρίτη το βράδυ ο αρχιεπίσκοπος κατέγραψε νέο ρεκόρ στη στήριξή του προς την κυβέρνηση, πρωταγωνιστώντας σε άλλη μια θεατρική παράσταση που ανέβασε ο πρωθυπουργός, με στόχο την παραπλάνηση του ελληνικού λαού.
Η κωμωδία «οι ιερείς δεν θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θα τους πληρώνει το κράτος» ανέβηκε χάρις στον αρχιεπίσκοπο. Χωρίς αυτόν, ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί, πάλι, ανερυθρίαστα και να ισχυριστεί ότι κάτι τέτοιο συνιστά μεταρρύθμιση και ιστορική τομή στον εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους.
Και δεν σταμάτησε εκεί. Ο κ. Ιερώνυμος προχώρησε στο σημείο να χλευάσει τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, κάποια από αυτά πολύ προβεβλημένα, που τις προηγούμενες ημέρες προειδοποιούσαν ότι τυχόν θεσμοθέτηση της κρατικής ουδετερότητας θα σήμαινε αυτομάτως απομάκρυνση και των θρησκευτικών συμβόλων από τη δημόσια θέα: «Ως προς τις μικρότητες ότι θα σβήσετε τα σύμβολα της Εκκλησίας και τα λοιπά, από τέτοιους πολέμους έχουμε γνωρίσει όλοι μας αλλά ξέρουμε να προχωράμε». «Μικρότητες»; «Πολέμους»; Αλήθεια τώρα; Και αυτά ο αρχιεπίσκοπος τα είπε απευθυνόμενος στον πρόεδρο του κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που σταθερά εξέφραζε τον πλέον ακραίο αντικληρικαλισμό;
Όλα αυτά βέβαια δεν εντυπωσιάζουν όσους κατά καιρούς εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους για τον ρόλο της Εκκλησίας της Ελλάδος στα δημόσια πράγματα. Ήταν θέμα χρόνου να δούμε την ιεραρχία να φτάνει στο σημείο να χαρακτηρίζει «μικροπρεπείς» συντηρητικούς βουλευτές που στον αγώνα τους να αντιπολιτευθούν τον ΣΥΡΙΖΑ επεσήμαναν τους κινδύνους (για τους πιστούς) από τυχόν επικράτηση μιας θρησκευτικής ουδετερότητας γαλλικού τύπου.
Ελπίζουμε η ελληνική κοινωνία, και ειδικά το πιο συντηρητικό κομμάτι της, και ιδιαίτερα οι βουλευτές, τα στελέχη και οι πολιτευτές που επαιτούν για τον σταυρό σε εκκλησίες και μοναστήρια, να πήραν το μάθημά τους. Η θρησκευτική πίστη είναι ιερή, το δικαίωμα των ατόμων να θρησκεύονται εξίσου ιερό και απαραβίαστο. Ήρθε όμως η ώρα η Εκκλησία της Ελλάδος να περιοριστεί στα καθήκοντά της. Αρκετά πλέον.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο, της Πέμπτης 8 Νοεμβρίου
